одброи (св.)
Истиот час часовникот на Домот одброи три: три по полноќ...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Следната ноќ, по долга и жестока партија што завршува реми, додека ги одбројувам секундите до заминувањето, трудејќи се да не гледам во тебе, го слушаме неговиот спокоен глас: - Марија и ти. Знам за вас.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Сепак некои од луѓето можеле да наслушнуваат брзо чукање, скржлаво во звукот, тивко; тоа или земјата си го одбројувала крајот или нечие срце било пред молкнување.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Компјутерот одбројуваше со звук на метроном. Пет, шест, седум, осум, девет. Девет луѓе!
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Малку пред полноќ дојде струја и така на екранот го гледаа одбројувањето на последните секунди од годината што заврши.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Навистина, ние правевме пикник под вистинска елка, играјќи чудна игра која дедо ми ја нарекуваше „одбројување“ и во која секогаш морав да го прашувам за часот, а тој да го одредува правецот и чекорите кои требаше да се направат.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
I. Времето ги одбројува своите часови, зад секој агол отчукува пулсот на животот, а следниот чекор е бездна...
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Дигни глава и сруши го чаупади. зашто боли кога невино дете страда на 13 години кога, неговите другарчиња се радуваат на убавините на природата сплет на убавини и чувства Уште една ноќ, само уште една ноќ, од овој месец, а после одбројува денови до нареден месечен циклус...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
