обесвести (св.)
- Со кого? голтајќи ја плуканицата прашав. - Со мајка му на Исуса. Обесвестен е. Деца не пуштаат.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Ни-ри-ви-на, и се обесвестив. Кога ги отворив очите над мене стоеше мојата свршеница.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Сите останаа вкочанети и со отворени усти, а еден ни висок, ни кус, се обесвести од чудо.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Човекот од патот ќе погледнеше во сенката и ќе се обесвестеше.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Се обесвестив ли потоа или пак заспав, не знам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Здивот ми се скуси. Треперив. Можев и да се обесвестам.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Токму тоа - реков, можеби по малку и гневен - не можам да сфатам: ме обавестуваш за смртта на нашиот пријател а ти си во толку добра кондиција и покрај лелекањето преку телефонот за обетките, облеката, шминката.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Професорот ја крена раката. Како за отпоздрав, или како за обавестување дека е овде, дека пристигнал.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)