нишани (несв.)
Препарираниот орел ме нишанеше со остриот клун а стаклените очи ме гледаа како да сум најситно врапче на светов.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Мислеше: да ја фатам планината, па да видиме кој кому ќе плати, стар сум, а и окото веќе не ми нишани; да побегнам некаде – нема каде, а и ако побегнам, тој ќе ми плати со крвта на некое од децата; да седне да чека да биде што ќе биде – ни тоа не му се сакаше.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Денот го прострелија прогонувачите. Ме нишанеа мене. Значи, мојот ден.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тоа е сенка на сив ѕид, а Германецот на сенка нишани, на обична заборавена сенка крај празни чаши.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Брз е - се наведнува, нишани, стрела. Два грмежа, два крика, две крвави јами во телото на ноќта.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
„Бубачките - од што?“ ја зафрли главата старчето нишанејќи го со острото брадиче.“ ја зафрли главата старчето нишанејќи го со острото брадиче.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Змејко го знаеше тоа за сето време, застанат крај чамот, што беше доста дебел, а постојано со едно проклето чувство како некој да го имаше исфлено на една ѓаволска сува долина, на некоја гола ведрина, и сѐ, што можеше да стори, беше да испука уште три истрела, нишанејќи право во челото на она заскокано ѕверче што стануваше со секој миг сѐ поголемо и сѐ понасочено кон него, право на него, како некој истрел, единствен и неизбежен, а за сето време додека пукаше, остануваше свесен дека со тоа нема да може да стори ништо, бидејќи знаеше многу добро дека сите делови од телото на тој затрчан самјак беа заштитени во дебела кожа и со непробојна коска, така што на тоа негово место не би можела да му помогне ни кртешница.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но самјакот и сега само продолжи да ја развева во една пепелничава виулица сетаа таа снежна целина пред себе, една таква виулица не можеше да направи ни најсилниот ветер, додека тој продолжуваше да нишани и понатаму.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И само што ја подигна пушката, не успевајќи ни да почне да нишани, а волкот се повлече назад.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
На тоа Танас ни малку не се лути. Намигнува со едното око, а другото го врти кон височината на раката и со прстите продолжува да нишани во носот на учителот.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- А сега, татко, да те видиме и тебе како нишаниш...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Но таму тој не би се чувствувал толку безбеден и не би можел спокојно и сигурно да нишани во нив.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
— Слободно, слободно држете пушките и нишаните, небаре на в'ци!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
9. КОЈ МНОГУ ВРАПЧИЊА НИШАНИ, НИЕДНО НЕ ЌЕ СТРЕЛНЕ - и за врапчињата пркнување, и за ловџијата спокој, во милосрдниот ресторан ќе го пофалат тој келнер гостите што ги служи со "МНОГУ ВРАПЧИЊА НА ОКО"...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Тие се гаѓаат, а бомбите им паѓаат над градот, велат. Едно нишанат, велат, а друго погаѓаат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Момчето почна да бега. - Мамката шумкарска, рече војникот потоа и ја крена пушката за да го нишани момчето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Да нишаневме на сонцето, вели Јон, можевме и него да го погодиме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нешто што, велеа, им останало во крвта уште од времето на комитите, кога тие, на очиглед на Турците и предводени од Михаила Акиноски се учеле да нишанат, а кое, денешниве власти, во согласност со потребите на општонародна одбрана, усрдно го помагаат - и тогаш кога Потковицата беше полна со мажи, а и сега, кога е останат уште само некој од нив.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Му велеше: Еден мој другар загина на фронтот само затоа што беше левучар: не можеше на лева страна да нишани со пушката...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ако нишаниш во главата или срцето и убиеш некого, неговото семејство може да те тужи дури и ако тој ти провалил во станот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)