неподмачкан (прид.)
Истиот ден, околу два часот по полноќ, не можејќи од возбуда да склопи очи и да заспие, Панде го разбуди анџијата, кој ’ркаше како некој стар, со години неподмачкан чекрк, истркалан малу подалеку од него на сеното, под скалата, до вратата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Му чкрта дишењето на човекот, слушам како му чкрта дишењето, мислиш неподмачкана кола. И остана така подзинат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Крцкав звук на неподмачкана врата. Тежок, густ мирис на свежа боја.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во следниот момент еден грозен, и греблив писок, како од некоја огромна неподмачкана машина, допре од големиот телекран на крајот од салата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Го слушав дрангарањето на рачната количка во која ги товараше камењата и повременото цвичење на неподмачканото тркало.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)