недоумица (ж.)
САВЕТКА: (во недоумица). Ууу!... брату, што зборуваш? (го потурнува) Помести се од местото!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Скокнува од креветот, стои исправен во недоумица и виновно се смешка на себеси.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
А можеби тогаш првпат се појави, вели, за да ја реши мојата недоумица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но јас дека бев сам и првпат гледав мечка, се исплашив и ми се вкочани погледот во неа кое од страв кое од недоумица.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
И затоа селаните често беа во недоумица: машко ли е или женско?
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
ГРИНАВЕЈ: Покрај тие влијанија („Седмиот печат“ на Бергман, Ален Рене со филмот „Минатата година во Мариенбад“, Борхес... - заб. на прев.), од практична страна, не знаев како да почнам и бев во недоумица, како многу луѓе што денес ги среќавам.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Гледајќи ги, затресе во недоумица со главата.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Веќе споменавме што се случува: 1. Ориентацијата на сопственото јас е примитивно орална; обземено со недоумица како да ја одржи својата животност, додека при тоа е престрашено да се впушти во што и да е. Тоа е очајно и прежеднето.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Бидејќи го растурив Ритон, ќе те оставам сосема сам, во недоумица. (Браво сето преостанато време ќе гледа кон отворената врата во која влегоа Жан и Боб)
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Тепачка во ушите. Сите оние за коишто музика не се само звуци и нивната уреденост или неуреденост, а тие се ретки, беа во недоумица.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Опитот го издржаа само оние на кои музиката во сите нејзини појавни форми им е љубов, во сите нејзини варијанти и варијации, верзии и жанрови. Во недоумица, така, дојдоа сите.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Таму тој нашироко расправа за етимолошките недоумици што го следат тој збор.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Шефот беше во недоумица дали жената е во толкава криза за да не ја пушти во авионот и индиректно се обиде тоа да го разбере од Хелвиг.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
„И билките слушаат“, ми вели, но не како прашање или како недоумица туку со сигурност.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тој стана и, како во недоумица, тргна кон вратата.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Во просторијата се појави Иле Маленко – Брзакот, онаков каков што сите го знаеја, но сега со рацете на грбот, во лисици, со изразито набрано чело и оѕверен поглед; подзастана, брзо подпогледна в лево и в десно и, бидејќи во недоумица, не се помрдна.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Боге и Кате дискретно се погледнаа, во недоумица дали да се насмеат или да се воздржат, па си ги воздржаа погледите пред себе.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Така станаа од масата - Миха недојаден, таткото незадоволен, а мајката во недоумица.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
„Што бара, пак, овој?“, се прашуваше Горда во недоумица дали да му отвори или не.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Стегнати, собрани, тие ќе внесеа трепет и недоумица кај соговорникот, да не беше рибјиот поглед под нив, влажен и мирен, кој праќаше јасни пораки дека од неговата замајаност може да го истрга само некој силен страв, болка или страст.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
