неблагодарен (прид.)
Прости ми, Ана! Неблагодарен и туѓ му бев на твојот дар.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Но сега, во мирната улица, тивко совладувана од квечерината, во немото присуство на човекот што ја носи неблагодарната должност на царски војник, ќе стане необично, лудечко и грозно.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И времето во него неблагодарно да легне и мовта да се веди по неговите гробишта расфрлани и заборавени во долот.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Врз правта мовта лежи врз неа неблагодарното време на заборавот.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
При сето тоа, при поругите и клеветите изговорени на сметка на неблагодарниот слушател, а за потврда на вистинитоста на своето раскажување и за потврда на својата раскажувачка вештина, зема да набројува дати и личности уште од пред времето за кое раскажувал, кои на овој или оној начин удриле свој печат врз животот во Потковицата и врз животот на сета Македонија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но таквиот, неблагодарен слушател, за вратка брзо ќе си чуе дека е бујца, односно овци со булка над челото, најглупава што може да биде, која од ништо не се одбира, безмалку и брлива, и која се двои од стадото.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ќе ви покажам јас! - го води камшикот, се фрла меѓу тркалата - На! Ѓубриња неблагодарни!
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Современиот играч, заробеник на жестокото темпо, го плаќа данокот на својата алчност и неблагодарност.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Учителот беше задоволен што нема Мила и други кози да бидат заклани од ножот во раката на неблагодарниот човек...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Да се направи избор на текстови од феминистичка философија е неблагодарна работа, посебно кога си припадник на „луѓето со незначително поголеми мускули“, сега веќе толку извикани од „луѓето со незначително помали мускули“, барем кога се работи за две и пол илјади годишното машко господарење со филозофијата.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
И, иако втората позиција има јасно оправдување, потврда - на крајот, битно е едно дело да биде разбирливо, драмата да може да се игра, а поемата да се чита - арогантниот став на критичарите со кој тие оценуваат дали еден превод е добар или не, од чисто монолингвистичка позиција, повторно укажува на неблагодарното место што го зазема преводот vis-a-vis метатекстот (дело изведено од, или што содржи, веќе постоечки текст), каков што е и литературниот критицизам, сам по себе.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Лена отсекогаш сметала дека мајка ѝ го „изневерува“ бракот, дека „живее во лага“ и е „неблагодарна“ што ги користи домот и парите на нејзиниот очув, а ја изневерува неговата доверба.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сè на сè, сосем сум непослушен, сосем неблагодарен, сосем тврдоглав...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Неблагодарни се безработните одозгора. Не ме ни испраќаат.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
И ми стана жал за мене, а почувствував голема лутина спрема мајка ми, таа неправедна и неблагодарна жена.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Лицемерие и неблагодарност. О, неблагодарност, „ти демоне со мраморно срце“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Зар?“, реков. „Луѓето не сакаат да им биде дадено“, продолжи Владе, „но дури откако ќе им се даде, откако ќе земат. Штом веќе зеле, стануваат неблагодарни.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
О, неблагодарност, „ти демоне со мраморно срце“!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Така се покажа дека Марин Крусиќ не е неблагодарен за пречекот и дека остава повеќе одошто се очекувало од него.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Следниот ден изјави дека не сака да живее со такво неблагодарно ѓубре туку со својата верна пријателка во домот "Златна роза".
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
