научник (м.)
За да се донесе едно малечко камче од Месечината, илјадници научници ги вложиле своите знаења, а илјадници работници својот труд.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Му се чинеше дека веќе не е оној уважен, сериозен научник, доктор Коста, туку дете, составен дел на некоја одмината убавина и добрина.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Ќе раскопуваме старини, дедо. Татко ми и инженер Александар се научници.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Македонските научници - астрофизичари со интерес и како своевиден раритет на посетителите им го покажуваат ова некогашно засолниште на љубовни авантури на француските кралеви, за да можат на ваков начин полесно да ве внесат во тајните на астрофизиката.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во неа имало околу 2.000 болнички кревети, располагала со сета најсовремена медицинска техника, а што е најважно, во неа работеле и најголемите и најпрочуени лекари- хирурзи, научници што ја разнесуваат славата на болницата низ целиот свет.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Му кажа дека и во Италија за време на војната некој научник работел на ваков експеримент и успеал да создаде само некој вирус кој бил многу опасен - смртоносен.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Му рече дека и други научници во светот работат на ваков потфат.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ова е прашањето поставено на овој „виртуелен” симпозиум, првобитно воден електронски помеѓу четворица когнитивни научници: Доналд Перлис, информатичар, се залага за тоа дека според компјутационалистичката теза, виртуелните умови се реални па според тоа Серловиот аргумент со кинеската соба потфрлува, бидејќи ако Серл меморизирал и извршил еден програм кој би можел да го помине Тјуринговиот тест на кинески тој би имал втор, виртуелен ум што разбира кинески за кој тој бил несвесен (како кај повеќекратна личност). 70 Margina #3 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
По мое мислење, може да постои ист таков разговор меѓу мислител или филозоф и научник.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Потоа и философите и научниците го сосекуваат.”
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Со деконструирање на такви научни настани како судењето на Галилеј пред Ватикан и развојот на квантната механика, тој инсинуираше дека не постои никаква логика во науката; научниците ги откриваа и се придржуваа до теориите поради крајно субјективни дури и ирационални разлози.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тука е и најголемата иронија на целата оваа дебата; сите тие големи научници кои ја одбиваат потребата за научно истражување на процесот на преведувањето, поради неговиот низок статус во академскиот свет, во исто време им предаваат голем број преведени дела на студенти кои зборуваат еден јазик.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Моќта беше Фоксовиот грал, битен дел на чистиот човеков талент, непренослива, заклучена во черепите на најдобрите светски научници - иноватори.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Дури и некои научници пројавуваат неволен восхит.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но сите когнитивни научници би се согласиле дека, еден „добар“ модел на умот би требало да биде отворен за нови искуства.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Овој експеримент е изведен 1953. година под супервизија на познатиот научник Хемфри Осмонд (Humpfry Osmond) кој подоцна ќе стане пријател со Хаксли.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
На овој сплет на двосмислености се накалемуваат различните толкувања за Дишан-еротоманот или аскет, Дишан - една фрустрирана и повлечена, или можеби огорчена и задоволна личност, изопачено или заблудено суштество или само “филозоф” и научник, кој го практикува инцестот и во животот (љубов кон сестрата) и чисто метафорички (алхемиското соединување на “братот” и “сестрата” кои се некакви спротивностите што се слични една со друга).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тој беше не баш претерано редовен студент на англиска книжевност, но во секој случај имаше изглед на презафатен научник.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Со секого когошто ќе го сретне, започнува разговор - со учител, со научник, со келнер во ресторан.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Или пак дека како дете бил фасциниран од идеите во физиката и математиката; во средно школо и на факултет ги следел своите научнички и лингвистички интереси и му се развиваат и уметнички амбиции; ја открива својата длабока љубов кон многу композитори, особено кон Бах и Шопен.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
