наслепо прил.

наслепо (прил.)

Тате гледаше цела една минута кон Марс. Потоа наслепо ја испружи раката кон мене.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Измолкнувајќи се наслепо од вриежот тој се домолкна до едно парче од масното платно, повлече, чувствувајќи го пленот, а потоа го откина.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Полноќ е, никоја доба сал еден лилјак, слепо пиле наслепо слетува во спалната и буди страв, страшен, страотен...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)