наседне (св.)
Гостите наседнаа по своите стари места. Стојо седна како што му е редот. Домаќин ќе биде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На сцената се покажа: долга дрвена маса, околу која беа наседнале седум осум селани, еден граѓанец и едно младо попче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сите го запреа здивот за да можат да слушнат што ќе биде и кои се овие наседнати на масата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Наседнаа меѓу комитите, и Пеце рече: - Дојдовме да те прашаме нешто, дедо Геро!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Погледна преку река, а таму децата наседнале на гредата што ја имаа спрострено на другиот брег, и ситејќи му се, го гледаат што ќе прави.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Онака како што бев клекнат пред старите што беа наседнати на гредата пред задругата, ја прибрав торбата со книгите и сиот станав уво.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Кадијата им нареди на каданите да наседнат на диваните и да гледаат сеир.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Кога наседнале на софрата, новиот Турчин што ќе види?
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Наседнаа сите околу штицата и почнаа да земаат од качамакот и да макаат од солта.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Среде, на една лединка, беа наседнати партизаните.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Беа наседнат пред огништето во готварницата на Котета Милјанов да појадуваат:Коте и братучедите Србин и Шишман.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Машките повеќе од половина останаа пред крчмата и наседнаа по камењето, држејќи секој по едно ковенце од дваесет и пет драма ракија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Кој те праша тебе, кој ти се плаши? — почна да вика сега татко му и со сила го наседна на столчето баш на кое седеше Адем.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Простран, со водоскок, во самиот центар, на чии оснежени фигури наседнале младичи и девојки, фрлајќи топки од снег, обиколен со монументални објекти - старата зграда на општината, градена во минатиот век, достоинствена, со голем градски часовник, со две цркви, кои се реновираат, а во дното се златее големата и монументална „Палата на Републиката“, во која само во еден нејзин дел е Претседателството на ДР Германија, а сѐ друго во овој огромен комплекс служи за обичниот граѓанин - за негова разонода, пред сѐ за младината.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Ами дали паметиш кога ги пеглавме кошулите со наседнување, со налегнување, ми вели Велјаница Пармакоска.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кој ми тежеше мене ноќеска, вели, кој ме наседна ноќеска мене?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ме нагнетија ко во грнец, во ќуп, си ги наседнав петиците со газот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Што си ја стиснала толку меѓу нозе, ми вели, што си ја наседнала под газ?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе си ја наседне со газот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Другарите веќе беа наседнати на нашата клупа. „Здраво, мајкин!“ екна другарски поздрав.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
