намокрен (прид.)
По неколку часа - нејзините хулахопки и мојата кошула стуткано префрлени преку столица, намокрената четкичка за заби, во купатилото испарува топлината од туширањето.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Се завив убаво со дебелата гуна за да ги згреам намокрените плеќи.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Два залака намокрен ѓеврек и парче сомнителна ’посебна’ салама подоцна, веќе беше уморен.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Затоа што и Билјана додека го белела платното, а Ајше со пирајка ги млатела чергите на река (биле доволно стари и мажени за Климе и Реџеп) со белото месо на натколеницата која била намокрена, на случајниот минувач му била копнеж со години... и сликата на испуканата земја покрај босите нозе никогаш не му исчезнала од главата, а со неа и прашањето: „Кој бил најжеден - земјата исушена, жената распукана како лубеница со раскрачени бутови, или... тој?“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
