наклоност (ж.)
Прими го писмово мое со татковска наклоност и проштавај што се осудува слугата твој да ти го нарушува мирот и да ти го одзема скапото време.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Од оваа мисла лутината брзо му поминува и неговото лице со наклоност се насмевнува кон гостинчето од село.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
На Мусли бег тоа му одеше во прилог, веруваше дека на тој начин меѓу чуфлигарите ќе се закоренат некој вид натпревари, па кон нив и нивните предлози пројави особена наклоност.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Малку се смирив. Додека гледавме фудбал на телевизија Бреза се обидуваше да ја придобие мојата наклоност.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Нејзиното потпирање врз француската феминистичка теорија открива една философска наклоност која ја споделуваат полските и екс-југословенските феминистички интелектуалци, и е сведоштво за една философска ориентација поинаква од онаа која е доминантна во Соединетите Држави.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Пастор Рик беше вознемирен поради исповедските очекувања со кои се соочуваше, посебно тие во врска со, како што Рик му објасни на Дејв, неговата неконформистичка наклоност кон индикативниот госпел наспроти императивниот, кон добрите наравоученија наспроти моралните норми. Маргина 34 95
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Но Дејв го заплашуваа и го правеа несреќен стиховите кои на Ренди очигледно му беа толку блиски - нивниот дух, празен и темен како ноќ, кон кој Ренди вибрираше со толкава наклоност.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Можеби Видерс, или некој нему близок, станал сомнителен за еретички наклоности.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Со нив управуваа нивните лични наклоности во кои не се сомневаа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Не го сакаа тоа од некоја наклоност или добронамерност спрема мене, не ни дека би се откажале од своите сплетки, туку сакаа да им бидам блиску за да гледаат како одблиску ги слушам, да можат директно да ме зграпчат, да ме тегнат и да ме тресат за палто.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Мајка не можеше да ја протолкува оваа Таткова наклоност кон проучувањето на јагулите, на нивниот пат, на нивниот код на сеќавање, на нивното прастаро жителство во Езерото, на тајните на нивното заминување, на нивната поврзаност со судбината на луѓето.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Нивната силна љубов создаваше рамнотежа, до крајот на нивниот живот, во нивните различни наклоности.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Беше јасно оти ја бев заслужил оваа голема наклоност на Мајка да се грижам за книгите, по објавувањето на романот Татковите книги, во која се раскажуваше нејзиниот живот, нашиот живот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Наклоноста и нетрпението се присутни дури и кога до тебе живее само еден човек.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Но тој, во таа негова состојба на зафатеност со мене, тоа го примил како наклоност.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Во тој мој поглед изгледа имаше доза на разбирање и наклоност, па сигурно и на сочувство, кое тој не го одби, туку го прими како благ лек на неговата душевна вознемиреност.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
И навистина јас придобивав веќе извесни знаци на наклоност од нејзината страна, доволни да се замислам како јунак на една убава сказна што си тече и си тече.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Така во семејството Голдблум се формира една врска на силна и меѓусебна наклоност што, како што тоа бидува во таквите случаи, во нив двете продолжи дури и по смртта на Леон.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Парадоксално, безличен е токму затоа што во себе го впива секој лик кој ќе му се испречи на патот, и кој на тој начин дрско му се вмешува во неговото дело: го вшмукува секој здив на децата, кучињата скитници и пирошките со сирење во Луна паркот; во замислениот нотес го регистрира секој телесен гест кој укажува на наклоност помеѓу двајца - погледите разменети на соседната маса, подолги од оние кои вообичаено се фрлаат на соговорникот колку да се увериме дека е уште тука, благиот допир со раката по нечиј грб, кој треба да внесе малку утеха во чинот на разделбата, и да влее повеќе сигурност во шансите за следна средба; се обидува да го толкува и најбесмисленото дрдорење на водителот на утринската програма и со внимание да ги следи соопштенијата за безбедноста на патот; во себе собира сѐ, како фрижидер за длабоко, како количка на старо купувам, како црна јама...во сето тоа барајќи некаков заплет, некаква приказна, некаква смисла.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Читајќи го Вител во Витлеем, таа моја наклоност и симпатија станаа уште поинтензивни зашто ја запознавав онаа другата која во својата обилна наративна игривост се откриваше како раскажувач што умее да го поттикне, да го фати за опаш, да го насмее, и тоа повторно и повторно, читателот.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
