накити (св.)
Аквариумот го средив како сон. Го накитив со украсни билки.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Гледам, си се накитил со неговиот прстен.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тепачите го накитиле со модрици но не му ја истинале крвта - ене го, сука мустаќ.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Си вообразував дека ги забележува тие промени на мене и дека е среќен бидејќи и самиот открива дека и во нашето семејство се запатило убавото; мајка му втасала да се накити со пердувести нешта, а подоцна, ако наиде и таква среќа, како што се случува и со орлињата од Сина Скала, можеби ќе ги рашири рацете и ќе полета.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Деспина ти е на ред, а колку што заушувам ѝ се чакнуваат очите со на оној што ја накитил така убаво книгата за пред Одборот! и на овој дел гласот на Пелагија како да ја разбуричка крвта во образите и на мајката и на ќерката.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Перса појде до кујната по чинијата на Мурџо и откако ја накити со многу повеќе манџа отколку другите пати, излезе надвор само за да не се расплаче пред малечката.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Заправо, единствената убава асоцијација што театарот ја буди во мене е сеќавањето на Пепи Мирчевски кога играше некоја античка драма на Охридско лето, а актерскиот костум му го беа накитиле со кондоми полни со вода - ние му викавме: „Пепи, пази да не се запиеш некаде со кондомиве“, а тој ни одговараше „Не ми е мене страв да не се запијам, страв ми е да не се заебам!“.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Шаторот во кампот во Емона да го накити со црвени рози.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ливадата се накитила со мирисни цветенца...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
- Мајко? Не - пред нив нема могила за да ја накитат со билјето низ коријата набрано.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
