надраска (св.)
При последната средба дури и ми довикна: Попусто се прашуваш во една твоја надраска (а таква надраска не постои): колку ли бил тежок мојот сизифовски напор в туѓина, бидејќи секој ден сум го разградувал она што таму, кај вас со години сум го градел!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Оттаму, од просторите на доброволниот егзил, што го избра мојот Привид никогаш не пристигна никаква надраска, ниту белег, ниту знак или абер во кој ќе препознаеме барем еден наш здив, наша сказна или спомен помеѓу сите туѓински определби што наеднаш Привидот ги избрал за своја храна.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Она што го имав надраскано на мојот лист од блокот, го драскав и на листовите на оние кои го бараа тоа од мене.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
