надворешност (ж.)
Тој избегнува лингвистички разграничувања, какви што се субјект/објект, ум /тело, ментално/ физичко, кога тие се применуваат да конструираат реалност во која телото се доживува како надворешност на битието, како што ги доживуваме машините кои ги користиме во секојдневниот живот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
• Интроекција. Ја проектирам надворешноста кон внатре.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
На тој начин ја извртувам мојата внатрешност - надвор и надворешноста - внатре.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Но, и покрај таа рокада сѐ уште е можно да ја чувствувам надворешноста внатре, и внатрешноста надвор.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Би се рекло складна поврзаност на внатрешноста и надворешноста.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Се чинеше како надворешноста да ѝ е одраз на нејзината внатрешност, како што е тоа случај со сета природа во која надворешниот белег произлегува од внатрешниот: и кај цвеќињата, и кај билките, и кај дрвјата, и кај секое растение; па дури и кај каменот: надворешниот изглед му произлегува од внатрешниот; внатрешната сила му ја определува надворешноста.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
„Вистинскиот симбол“, пишува Хегел во Естетиката, „е во себе загадочен дотолку што надворешноста низ чиј што пат значењето треба да стигне до своето расветлување, сѐ уште останува различна од значењето што треба да го прикаже, па затоа симболот е подложен на двојност, и во таа смисла треба да се третира ликот. Margina #26-28 [1995] | okno.mk 245
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Кога ќе пораснете да се одликувате: со машка сила, надворешност, вештина и леснотија во своите вежби!
Вие немоќни и сакати да одите на море.
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Тој и инаку ќе требаше многу да се ломи за да му се открие на овој човек со долго косиште - надворешност што не влева многу верба, - зашто тој, кога се подготвува на вакви постапки, има да мисли не само за себе, ами и за она девојче што го сака, и кое е должен да го чува од лош потсмев.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Да продолжиме да патуваме низ животот, да го исчистиме минатото од нечистотијата односно да го разбереме, да си простиме себе си и на другите за недостатоците, мааните, несовршеностите, да си створиме мир, конкордија, согласност, урамнотеженост и да дозволиме да бидеме водени од страна на големата сила што се наоѓа во нас, поголема од секоја надворешност, поголема од нас самите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
