навејува (несв.)
Гол. Ни грмушка. Копаме ровови. Ветрот навејува снег.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Мислата влече назад во времето одминато што сал за миг се претвора во јаве, живнува празнината и ги разбудува спомените кои небаре врзани во синџир надоаѓаат, стегаат, гребат, толчат, гмечат, жежат и навејуваат тага.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Ветрина навевува сува студенина и сѐ повеќе стега мразот во студенливите повеви на северњакот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
