мудрување (ср.)
Така проведена низ зоната на релативизмот политичката креација неретко станува позитивен хуманистички регулатор на животот, уметноста обична глупост и ситна перверзија потполно непотребна и бескрајно бедна активност на човекот, а мудрувањето пак чудно тивко суицидно опстанување во ништожноста.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
„Со мудрување револуција не се прави - рекол Сарафов.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
