мелодрама (ж.)
Несреќата е можеби во мелодрамските исчекувања. Можеби.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Меѓутоа, беше невозможно сирењето да се замени со круша, плимата со осеката, држалката со секира, мелодрамата со драма, песот и мачката, денот и ноќта, и лебот со путерот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Хичкок: „Во мелодрама не смеете да дозволите личностите да одат таму кадешто тие сакаат да одат.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Знаете, тоа беше семејна мелодрама, вонбрачно дете, и брат и судија - една од оние приказни кои се полни со коинциденции - братот случајно е адвокат, а сиротата девојка води љубов со рибарот, итн”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ја споменав Херигеловата книга Зен во уметноста на гаѓање со лак; мелодрамски врв на оваа книга претставува моментот кога еден стрелец го погодува самото средиште на метата во потполн мрак.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Многу евтина мелодрама.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Наскоро ќе се испишува поинаку: со соништата, исповедите, романите, мелодрамите.”
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Од мелодрамите на кризните години.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
О, малку морфиум
анестезија
додека ти ја режат
татковината
на живо
по којзнае кој пат
овој пат дома
- помрачениот ум реже
заслепен од белината
на светлината
од себеси, Боже
суетата е клопка
осуети ја
избегни го последниот чин
на македонската
мелодрама
смени го жанрот
направи нешто!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Мелодрама
Не, доволни се двајца
нема место за повеќе
и кога би можеле да го измениме
и кога праведно би го поделиле
Имотов, секому
на три, на два, на еден
не би било исто
ни делот, ни целоста
ја имаме
сите ние со празни раце
ништо немаме
штом пасијата стане посесија
геометриска прогресија
- хаос.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
И натаму страсно се вложува во естетичноста и се пројавува ироничен вкус за мелодрама, и како естетски облик и како начин на чувствување или лично изразување.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таквите иронични преупотреби на мелодрамата не ги оспоруваат казнените осуди од елитното општество на тој неугледен поджанр, туку свесно ги прифаќаат, а на нужно претераната изведба на чувствата што се сметаат за патетични ѝ го навлекуваат општествениот презир на кој таквите изведби и му пркосат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Затоа, оној вид трагедија на која мелодрамата ѝ дала нов облик и нов живот била деградирана, второкласен вид на трагедија, соодветен за прикажување на животите на тие што биле неподобни за автентичната трагична сцена бидејќи, како домаќинки, банкари и клерици, не биле баш дораснати за класични јунаци.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
