маневар (м.)
Тоа беше и е работа на егзархистите, коишто се величаат “Бугари”, па следствено, тоа е бугарски маневар за да се реши македонското прашање само во бугарска полза; тоа е да се создаде една “Бугарска Македонија”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но кого го излагаа со таа маневра?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Заедно со добрините за интересите на Македонија, изброени погоре, името Бугарин донесе и негативни резултати за револуционерното „дело”: Името Бугарин и нееднаквите уверувања пред Бугарија и пред Европа за судбината на Македонија по нејзиното ослободување создадоа полна недоверба кон нашето „дело” од страна на европејците, мислејќи го за итрина – не македонска, ами бугарска – за маневар на бугарската влада да се реши македонското прашање поскоро.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И нема да одиме на маневарка!
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Толе ја осети сериозната опасност и сакаше пак да направи маневар со преоѓањето преку Црна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сѐ што душичката му виде на Трајан, сѐ што му помина преку главата, само тој и коњот го знаат: и шлаканиците од старешините, и мајката и шајката што му ја караа, и душичката в нос што му идеше на тешките вежби и маневри - сето тоа, тој, кутриот коњ, го плаќаше: сиот бес и лутина на него го истураше.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Тоа беше аранжирано, како што беше и објавено, во рамките на воените маневри, кои овие дни беа организирани во северните предели на нашиот јужен сосед.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Божем војската дојде за да врши маневри, а всушност го реквинираше житото, а офицерите се интересираа за сѐ што се случуваше тука.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Потковицата и тогаш беше запоседната од фашистички војници и полицајци, божем пак беа дојдени за да прават маневри а всушност ги правеа поранешните работи - ги гонеа партизаните и ги одземаа вилната и млекото.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Беа дојдени божем за да вршат маневри, а всушност ги прогонуваа нашите партизани и вршеа реквизиција на новоовршеното жито.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Го гледаме напивањето вода на локомотивите, шопањето на широкото црево озгора, удирањето со чеканче по шините, давањето сигнали со свирчето и знаменцата, гровтањето на маневарките.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Со повлекувањето раководи генералот Караѓорѓиос. „Маневра е комплексен тактички-оперативен и стратегиски воен поим во кој влегуваат огнот, ударот и движењето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Напати изведуваме и цели маневри.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Наизглед безусловно прифатен, нему му се ускратува било каков маневарски простор, прилика да избега, му се забранува оригиналноста и тој станува фатен во стапицата на својата различност; верувајќи дека од апстрактен се дошло до вистински човек, помеѓу личноста и колективитетот се укинува онаа игра во која просветителската антропологија не само што не чепкаше туку тежнееше да ја зацврсти; во име на алтруизам, Другиот се претвора во хомоген блок, па на тој ентитет му се жртвуваат останатите во нивната индивидуална стварност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Всушност, тоа беше замаскирувачки субверзивен маневар и важно средство за изразување на болното национално искуство, посебно по 1968 година.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Сега го разбирам вашиот маневар.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Дејв со благодарност и зачуденост гледаше кон својот ненамерен маневар.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Се сетив на маневрите со парченцата свинско и на пробирливото сецирање на тестенините.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Пинончели (Pinoncelli) во Неапол 1974 г. беше фрлен в море во зашиена вреќа со тегови, а во еден свој друг проект тој нападна банка 20 okno.mk вооружан со скратена пушка наполнета со маневарска муниција.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ниту една од трите супер-држави никогаш не прави никаков маневар во кој постои ризик за сериозен пораз.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
