малечок (прид.)
8 песна Крај Галичник постои ритченце малечко свето врби насадено сето.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Абдурахман,куршум чиј наместо секогаш паѓал, најди му рамен во светот: без некаква мака со сигурност безгрижно гаѓал малечки птички во летот.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
И животворните зраци изгаснаа; остави вдовица млада со дете, малечко детенце в раце . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ошт' од малечки години учех сина, карах он од Турчина да бегат, да не му отврштат.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Приближало времето пак за кај нас да идат штрковите и тогај веќе Силјан беше се сторил мукает, та беше нашол едно малечко црпче и си го наполнил со од човечката вода и го врзал на гуша кога дошол денот за да кинисаат за кај нас да идат.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Малечките балкански државици, што се заинтересирани и ги поддржуваат пропагандите, во прво време ќе ѝ се расрдат на Императорската султанска влада затоа што ќе им ги пресече „вековните“ привилегии, но ќе помине време и тие ќе се примират со отстранувањето на пропагандите, зашто тоа отстранување ќе биде во нивна полза: ќе престанат да ги праќаат во Македонија своите милиони франкови, од кои за нив никогаш немало и не ќе има никаква полза.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Словени се викале и Србо-Хрватите. Имињата Срби и Хрвати се носеле од малечки јужнословенски групи и биле племенски, а се сториле народни само кога нивните носители, т.е. племињата Срби и Хрвати образувале големи држави.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Малечките балкански државички без церемонија ќе ги земат во свои раце сите доходи од завојуваните делови на Македонија, а Македонците ќе се обрнат во просјаци, откако ќе си ги загубат првин своите национални особини.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
СИМКА: (Замислено). Сите жени на светот се радуваат кога малечките ластовици им јавуваат за раната пролет. Само печалбарката е жална и мисли кога ќе дојде есен.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ох, ти гугувче малечко! Што си згрешило ти пред господ, да береш грижа уште од пет години?...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
СПИРО: А, Анастасијо, Анастасијо, нека ти е алал лебот што го јадеш во оваа куќа и уште од малечка името што го носиш: измеќарка на чорбаџи Теодос!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Нема ли срце, нема ли срце - на срца срцето, срце - ширини широко срце - длабини длабоко - цел свет да збере, па да е за виа гради малечко?
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
(Ја зема пред себе, ги клава рацете на рамењата нејзини и како науше пее): Си заљубив едно моме Од малечко до големо, Си го љубев долго време, Долго време три години.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
– Како така? – свикаа обајцата во еден глас. – Па така. Не може. Малечок е.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Беличот како да имаше однапред смислен одговор на ова неизбежно прашање. – Јас не бев тогаш дома, а него не го примиле. – Зошто? – Бил малечок. – Колку години имаш? – Кој, јас ли? – Ти. – На Петровден наполнив осумнаесет – излага Беличот. ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Крај неа седеше нејзината маштеа, сува, малечка жена со ковчесто, жолто лице.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Едно од врапчињата одово летна кон багремот; беше сето тркалесто со малечка глава и полуотворено клунче.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Стоев на прсти помеѓу две рамења, гледав само малечко крајче на арената, среќен кога шарените кловнови со големи црвени носишта ќе се појавеа на тоа место. Кловновите ги испратија со весели извици.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Нашите се двечки, малечки, оти да си и даваме! — Се опули во Митра и си рече: „Та м'сна м'ња, песјачко една!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Меѓу овие прозорци, над самото огниште во ѕидот, има „мазгалка" (едно малечко камарче) во кое стоеле во старо време огнилото, тратта, кременот и неколку страка борина, та кога ќе си дојде домаќинката подоцна да знае каде ѝ е „виделото".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
