луна (ж.)
Луно, златна луно седни на брег чувај го ако се разбуди – буди ме.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Десет луни ја цицав. Таа моето тело ќе го исцица.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Само музикалниот човек – лунарната насмевка на пријателот Хорацио ветува уште една приказна од непредвидливиот живот, во што,пред едночасовното клацкање во разглобениот автобус, веднаш го подржувам: - Навистина, секој заод има своја мелодија...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Џонс е сѐ уште во луна паркот, но има поголем аквариум, со свежа морска вода што му ја носат еднаш неделно.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
- А вие, по умот на мангупите од одделение, а? – ја прекина мајка ѝ – Тие до полноќ во Луна парк и вие со нив!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Отидовме до Луна паркот. Се растрчале мали деца, пискотници и врискотници на сите страни, глава да те заболи!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Мене која општам со духовното
ми приличи световното:
земја и море, Луна и цибрина!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Полна луна на полноќ:
тукушто откриен ќуп мед
во внатрешната одаја на
Пирамидата:
вртење во круг
безизлезно враќање
јанѕа
... мирис на маточина, мрмор на планински поток,
кошариња пчели, тивки дење, потивки ноќе
и - збунувачки спокојна бесконечност ...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Како што сум информирана, сексот е втора по големина вртелешка во овој луна парк.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Бог да го бие Цукерберк Марк го направи фејсбук ко луна парк кој бил да моча, кој со кој се смувал дознавме дури и трава кој дувал
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
