ликовен (прид.)
- Јазик, слобода, дух, непобитно е, дека феноменот на јазикот не може да се заобиколи, дека тој претставува апсолутна материја на поезијата, дека е стожер околу кој кружат и музичкото и ликовното и мисловното и духовното и самото време, најпосле.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Римата му е неопходна на Мајаковски за да го назначи ликовното во поезијата?
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Пред да навратиме на јазикот збор – два за времето, за ликовното за музичкото во поезијата.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Цврсто вообличената филмска оркестрација проникната е со една богата барокна постапка со примери од европската наративна и ликовна традиција, со кои режисерот оперира како со некакви поединечности и варијации на трагата на еден запрепастувачки механизам.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Премногу учтиви, сите ние во некоја мерка сме следбеници на Пруст или Бергсон; мислиме дека во нас постои нешто, што не може да го пронајде излезот во просторот, некоја „должина“ која во својата природа е повеќе музичка, отколку што е ликовна, која во суштина не може да се замисли.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
На долги и кратки патеки има да биде збркано, неодредено и чудесно. Robert Storr е креатор на современи ликовни дела и скулптури во Музејот за модерна уметност. Jir`i [ev~ik i Jana [ev~ikova
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Кога поп-артот се појави шеесетите години на ликовната сцена, втората генерација на апстрактните експресионисти се подготвуваа да јуришаат на високите естетски вредности што ги поставија Вилијам де Кунинг, Џексон Полок, Бернет Њумен и другите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ворхол исто така и во својата ликовна работа ги подржуваше типичните грешки на медиумот (расипувањето како креација).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Се обложувам дека не знаете дека вашиот омилен уметник има и доста солидна ликовна наобразба.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Некои родители свесно го гушат ликовниот порив кај своите чеда плашејќи се од несигурната иднина на уметничката професија.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Тоа беа воедно и првите години на академијата за ликовна уметност.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
- Не, не. Овде ни се состануваат кружоци: хорски, драмски, ликовни уметности и музички...
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
За да може во еден ваков текст да се зборува за актуелната ликовна сцена во Македонија, нужно се потребни некои веќе претходни теориски дистинкции на спротивставените тенденции и поетики кон кои во еден ваков текст би можело да се преземе став, било да се критикува или да се потврдува.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Значи, и со бегол поглед може да се дојде до заклучок дека домашната „популарна ликовна уметност“ нема допирни точки со некои светски текови на популарноста, и тоа не само затоа што очевидно не произлегува од една развиена пазарна логика (според која навистина постои законот на понуда и побарувачка, а не само побарувачка), туку и затоа што не ги развива своите комуникациски обрасци (што сепак се случува во турбо-фолкот) и заостанува во непроменливоста на малограѓанскиот вкус (за секогаш детерминираните критериуми на „вредност“) и во парохијалниот аутизам (инцестуозна некомуникативност). Маргина 37 171
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Финансиите се за сиромасите, не за нас“, со длабок глас, бавно како крвник и свечено како проповедник, соблечен до појас и наметнат со бела прегача, како ковач или месар, како занаетчија- мајстор накусо, грмеше на сцената на Цанкаревиот дом Петер Млакар, членот на Одделот за чиста и практична филозофија на Neue Slowenische Kunst, дружина 1983 г. создадена од музичката група Laibach, ликовната група Irwin и Gledališće sester Scipion Nasice (подоцна Kozmokinetični kabinet Noordung).
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
И покрај амбивалентниот тон во кој е пишуван овој текст може да се насети главниот парадокс: дека ликовниот живот во Македонија е разновиден и богат со нови појави, но дека тој сé уште не е структуриран на ниво на ликовна сцена во вистинското значење на зборот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
ОД ИСТОРИЈАТА НА ЛУДИЛОТО НА КРАЈОТ НА ВЕКОТ Таа „макрокосмичка“ глупост од левата страна е предговор кон каталогот за Шестиот зимски салон на Друштвото на ликовните уметници на Македонија.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Неговиот технички придонес во ликовните уметности лежи во легитимирањето на комерцијалната техника свилено сито, процес кој е една автентичната „новина“ во историјата на сликањето.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тоа истовремено би значело и амбивалентно прифаќање на една артикулирана скепса околу потребата од ликовна сцена воопшто во време кога секаква хиерархија во уметноста е релативизирана. Маргина 36 133 134 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Организираа и изложби на ликовни творби и ракотворби, од кои најуспешните ќе бидат изложени на градската изложба што ќе се одржи до крајот на април.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
