ластик (м.)
Малата уста се развлекуваше како ластик, а очите, место да се стиснат во своите мускули, бабреа, се полнеа со солзи.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Едниот од нив врз левото око имаше црно парче крпа заврзано за главата со ластик.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Откако ја изеде својата порција шпагети со сос од патлиџани, грашок и шампињони, од салветата што му беше приложена до чинијата направи десетина мали топки и со некаков ластик кој на кој знае кој начин се најде во близината, се обиде да го гаѓа својот пријател сликар, на што овој се навреди и побегна.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Го зема ластикот и со остатокот од хартиените топчиња го гаѓа својот пријател сликар, на што овој панично се буди и шокирано зее на насмеаниот и разигран Фјодор.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Пред влезот на зградата три девојчиња играа ластик; не ги погледна туку само го слушна рипкањето и се упати вдесно, за да го скуси патот кон продавницата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Ако играте со нас, ќе ве примиме!“ Мими развлече ластик.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ако сакате може и ластик!“ го извлече ластикот од џебот Нина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Беше полна со сенешто – крпи, картонска кутија со игли, конци, петлици и копци, прибор за бричење, парче ластик, но и нешто писма, некакви документи, фотографии.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Како мал го носеше татко му кркач на манастирски празник, кога во дворот меѓу црквата и конакот беа поставени сергии со барчиња како свирчиња, зашеќерени јаболчиња на стапчиња, прапорци за угичи и порти и прапорчиња за сугариња и капиџици, картонски маски за очите со ластиче преку ушите до тилот, медени колачиња тврди како пилешки срца, до колобајчиња во различни бои, а и шарени како градски велигденски јајца.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- И ти да ми го извадиш ластикот од гаќичките и од него да си настегнеш праќа, па да ме заборавиш мене и да тепаш врапчиња? - О, никако!
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Тие се кикотеа, колку од зборовниот каламбур толку и од скокотот по половината, меѓу стегачот на градникот и ластикот на гаќичките.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Немаше веќе што да се прави, па престанавме да одиме таму и почнавме да играме фудбал на ливадата со машките или пак да си играме ластик или народна на улица.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Тоа чекање навистина завршуваше со успех на кој ние децата не се радувавме премногу, ами олеснето потрчувавме по ластик или топка.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Имаше кучешка муцка која се обидуваше да се насмее, но никогаш не го правеше тоа, задржувајќи ги кисело развлечените усни како оптегнат ластик подготвен во секој миг да се ослободи од стрелата свртена кон оној што беше пред него.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Мислата на Рада се развлекуваше како ластик, од некаде долу на Југ, сѐ до спојот на Ушќе, местото каде што денес потона и излезе од вителот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Бираше истите да бидат на ластик зашто беше свесна за своето ширење.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
На кеј ролаат некои други клинки, прчли на асфалтот, ние на нивни години знаевме само ластик и џамлии.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Добро направи што си купи облека на ластик која се ширеше заедно со неа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
