крои (несв.)
Зар пак, о, разбојници, кроите некакви волни убиства, кражби и пљачки?
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Да не се закачиле нешто? Шепотеа, шепотеа меѓу себе и ги снема… (Пауза)Пак некоја комитска работа кројат!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Додека светот ни крои зло, среќата наша расте кај Антица и после пет месеци таа ќе излезе и ќе викне: тате, мамо...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
„Мили боже, мили! Човек крои едно, господ дава друго“ — си вели Доста со умот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Таа така си кроеше: тројца браќа се: Стојо, Илко и Трајко; три куќи; три таками за куќите. Море — волови; море — овци; море — товарни добици, пашита, море — нивје за тројцата браќа, три пералника, три месариика, три ѓума, три тави, шест тепсии.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И началникот му ја остави, но Ѓуро кроеше и така и така.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Затоа најчесто кроеше планови како да им плати на децата.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Кроеше кадијата, но не седеа со скрстени раце и бунтовничките водачи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Најпосле се замисли длабоко и си рече во својот учен ум: – Овдека треба и марифети, не само сила – па како да се присети нешто по долго мислење и кроење, си рече: – Јас треба точно да ги научам сите водачи на овој бунт и од нив да разберам со каква сила располагаат и кои им се слабите страни, а за таа работа ми треба човек, што ќе отиде кај нив и ќе разбере што треба – и плусна со рацете.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Седи, размислувај и крои планови за иднината. - Овде иднината е само бавно умирање.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тој пак, значи, нешто ни крои... - Да. Волкот само влакното го менува...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
5. ТОЈ УШТЕ И ЛЕБОТ СИ ГО ВИКА ПАПО - та затоа и капата други му ја кројат, којзнае, пак, како би го нарекол стапот чиј удари девет по еднаш се бројат...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
— Сега ќе разбереме сѐ што ни треба, — му се обрна мудурот на јузбашијата и двајцата почнаа да кројат планови како ќе се заштитат при евентуален напад.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Како да се става со него, мајката!“ — си мислеше Толе и почна да си крои план.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Секоја недела доаѓаше цвеќарот, секој празник Да ги окопува овошките, да ги крои Да го корне дивиот повит по ѕидовите.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Тешко е во Истанбул да се најдат поубави места за живеење од оние каде што со векови живееле турските падишаси, уживале во харемите и покрај шадрваните ја кроеле историјата и судбината на рајата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Гледај ни го умот и крој ни гаќи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Лежам и кројам планови. Ако фатам Германец ќе мисли дека сакам да го заколам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А Мира планови разни смислува и везден крои: што ли, што да направи таа со парите заштедени свои?
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Од парчињата што им остануваа кроеја црвени петокраки.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
