критичен (прид.)
Киберпанкот живее единствено како информациона густина во времето кога комплексноста стана критична: штотуку почна презаситувањето на планетата со системи способни за манипулации, испраќања и примања на сѐ поголеми количини на информации.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Поради недостапноста на овие критични информации, читателите чувствуваат одредена „исклученост“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Увидот е критична фаза, кога решенијата често се јавуваат “во вид на блесок”, и можат да бидат проследени со големо восхитување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Башка повеќе жежи затоа што „културата“ (во чие опкружување се обидува да дише на шкрги и да биде одвај видливо, ко Челичната Шепа, ова ситно, наказно телце по име Маргина/ Темплум, некакво си хибридче од пар култури, и затоа опасно) речиси дека е на ниво на племенска култура, без критериуми, релации, фидбек, самопрогласена, самобендисана, без најобична рецепција (а камоли „критична“!), култура во која бавењето со книги или е работа на примитивни социјалистички профитери- гребатори или најцрн идеализам кој за кратко време ишмукува толку што човек се претвора во школка, во ехо на згазен молител.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Навистина, детската уметност одигра критична улога во раѓањето на неговиот зрел стил во 1944.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Да, знам, тоа би било сосем потсвесно и не толку грубо, но просто малечка мислена супсидија во критичниот момент...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Се согласувам дека мора да постои една „критична маса“ на луѓе кои ќе постават ниво. Систем на вредности.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Кога сте во интеракција со овој интерфејс, немате ниту критичен ниту некритичен став кон неговиот стил.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Сé додека во системот се додава енергија - односно, сé додека се испуштаат зрнца песок - системот ќе остане во критичната состојба а неговата динамика нема да се стабилизира.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Со натамошно додавање на зрнца постојано се појавуваат лавини, купата постојано расте но нејзината косина останува иста со достигнатата критична вредност.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Писмото со помал број на знаци од критичниот се дополнува до бројката од 27 знаци, при што се допуштаат симболи без фонетска вредност, а карактеристичен пример за тоа е грчкиот алфабет, кој содржи 27 знаци за изразување на бројните вредности со дијакритички знаци за изразување на илјадите. 90 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Природно е, натаму, да очекуваме, системите на писмо со поголем број на графички симболи за изразување на фонетските единици да се стремат да го надополнуваат количеството до наредната критична бројка, доволна за означување на илјадите, т.е. до 36 знаци.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На сите три им беше јасно дека положбата е веќе критична...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Сега можам само да жалам што најчесто му повладував, не бев критична и не се обидував да го доведам на место, што се вели, и така на вештачки начин му создавав чувство на поголема вредност.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Татко можеше да смета на неговото пријателство во критичните години на својот живот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Обично им беше приврзан на темите за кои пишував, беше благ во критиките, ретко многу критичен.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Во една таква критична ситуација Коста Кирков дошол до друга идеја: отишол во Велес, го дигнал фамилијарниот скапоцен накит на тетка му и пак се вратил во Солун.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Турските власти секогаш ги криеле теророт и убиствата што ги вршеле, а роднините на жртвите, особено во такви критични моменти, немало каде да ги пријавуваат.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Турските власти во критични ситуации обично не правеле разлика - за нив сите христијани, без разлика на националната и црковната припадност, биле еднакво опасни за режимот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Татко кој, во тие критични денови, се држеше настрана од козјото прашање, виде-невиде, собра храброст, успеа скришум да го размени златникот и да купи коза, а му останаа пари и за уште две кози.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
