кондуктер (м.)
- А кај е мајка ви? - запраша подозриво кондуктерот, гледајќи ги под очи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Но Беличот, кој што бргу ја оцени ситуацијата, гледајќи дека инаку не ќе можат да се истргаат од рацете на кондуктерот, што се беше спречил во тесниот коридор на вагонот, го тргна Мечето за ракав и рече мирно, и не трепкајќи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Сега, бездруго, кондуктерот разбрал дека е измамен и веќе се приближува ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Во тој момент пред купето се појави кондуктерот, кој ни го прекина појадокот, а по него и еден со количка, во која имаше кафе и пиво. Но, никој не купи ништо.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
На соседната маса до мене седат тројца:а) возен кондуктер без две петлици на блузата, б) Човек под француско капче млад и мускулест, без определено занимање, во ломбак со црни раце од моторно масло, од нафта, од нешто што е белег на занаетот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
— Сите контролори земаат од кондуктерите...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Нејзе ѝ треба ветеринар, вели кондуктерот, марвен лекар ѝ треба.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— А парите од кондуктерите?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Милиционер навистина дојде, него не го интересираа нашите расправии со кондуктерот, туку бараше лични карти од патниците.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Зошто за момчево имаш купено половина билет, како божем да е помал од 12 години? - му се вдаде кондуктерот на дедо ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Многу се исплашив кога во нашето купе влезе кондуктерот и со строг глас рече: - Покажете ги билетите!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Кондуктерот кој доаѓа за проверка на билетите, е удостоен со лежарно мавнување на раката.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Хорацио не сака да го прекинуваат, а репертоарот на неговата актерска мамика е, како секогаш, сосем убедлив, па кондуктерот, извинувајќи се, тивко се повлекува.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
И кондуктерот минувајќи крај купето, ќе фрлеше поглед кон нив.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
На вратата стоеше кондуктерот. Ме праша дали знам како завршил денешниот натпревар.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Навистина беше изненаден и веројатно се чувствуваше како кондуктерот, кој гледа во возот што се одалечува, го испуштил а му претстоеја на многу секојдневни обврски..
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Неговите долгови вкупно изнесуваа речиси петнаесет илјади марки, бројот на неговите доверители над седумстотини, почнувајќи од еден трамвајски кондуктер кој му позајмил триесет фенинзи за возен билет, до татко ми кој вкупно требаше да добие две илјади марки, зашто на стрико ми Ото најверојатно му било најлесно нему да му го олеснува ќесето.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Меѓутоа, единствената личност што мене ми остави впечаток за време на ова интермецо на мојата вработеност – тоа беше кондуктерот во трамвајот кој со својата алатка за дупчење билети ми го поништуваше денот; ќе го кренеше тоа парче хартија, мојот неделен возен билет, ќе го вотнеше во отворената челуст на својата справа и некакво невидливо мастило на него ќе поништеше два сантиметра – и еден ден од мојот живот – еден скапоцен ден кој ми носеше само замор, ниту приближно со онолку пари колку што ми беа потребни за да ја продолжам таа бесмислена работа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Откако кондуктерот на крајот го реши проблемот, автобусот конечно ја напушти автобуската станица.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
