книжевност (ж.)
Во 1956 година дипломира на Филозофскиот факултет во Скопје, група југословенски книжевности и македонски јазик.
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
А бидејќи единствената домашна традиција врз која можеа да се потпрат овие обиди беше усна, во руската книжевност во седумнаесеттиот век се јавува силното влијание на фолклорот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Натаму, руската усна книжевност изврши неизбришливо влијание во делата на Пушкин, исто како што Гогољ се инспирираше со украинските народни приказни, преданија и пословици.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Со сета предност и сиот баласт на своите млади и непрегорени години, Живко Чинго се вредува во нашата книжевност како еден од ретките (и: дали - последните?) писатели идеалисти, ако тој збор пред сѐ, го сфатиме како антитеза на инертната, бескрвна, апатична незаинтересирана и апстрактна симболика на рамнодушните.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Антонио Коста Гомез, шпански писател El. Sol. Web. tv, 23.02.2013 Балканските книжевности, особено во последниве децении, се посебно означени со третирањето на историјата во нагласен книжевен контекст и тие се познати од европските читателски кругови и европската книжевна критика.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Книжевноста на Република Македонија ни беше позната од преводите на Влада Урошевиќ, поет од европски димензии.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Петер Рау, универзитетски професор по германска книжевност Бев обземен уште од првиот прочит на романот Времето на козите во ракопис и тоа не само од оригиналноста на својата тема, не само од длабоките мисловни и етички пластови, туку и од своето уметничко писмо, во кое се проникнуваат реалното и иреалното, историјата и поезијата, трагедијата и травестијата, стварноста и фикцијата, епското и лирското, онаа андриќевска меланхолија и онаа позната чинговска пригушена иронија, сето тоа амалгирано во една комплексна, уметничка и естетска целина... академик Георги Старделов, на промоција на романот Времето на козите во „Мисла” во 1992 г.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Бевме охрабрувани од повеќе страни - Kerouac и Beat писателите, дикцијата на Saul Bellow во The Adventures of Augie March, појавата на говор сличен на оној на Herbert Gold и Philip Roth - и видовме, најпосле, како на две многу различни варијанти на Англискиот јазик им беше дозволено да коегзистираат во книжевноста.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Но, половина век порано, 1771., истиот тој Гете со восхитување го беше открил постоењето на специфично германските уметност и книжевност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Под дејство на размената и сеопштото меѓудејствување, народите би престанале да живуркаат затворени во своите граници, нациите веќе не би биле одделени планети, различните идиоми веќе не би се вкочанувале во идиотизми, книжевноста би се одвоила од тлото, а делата - стапувајќи меѓусебно во понепосредно заедништво - веќе не би можеле да се класифицираат според своето потекло.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Писателите на фантастичната и научнофантастичната книжевност биле принудени да соработуваат со овие списанија, па така се случило медиумот да ги наметнува стандардите, за денешни поими, впрочем, сосема простодушни и дури наивни.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- Да разговараме за книжевност - велам.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Организираното истражување, создавање и испитување на можностите и дометите на оваа своевидна деструкција на традиционалната линеарна литература во пракса е започнато на Браун универзитетот, а напоредно се прошири и на голем број универзитети во светот, во рамките на наставата за книжевност и креативно пишување.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Класичната филологија и компаративната книжевност, лексичката статистика и етнографијата, социологијата на јазикот (на масата) на одредена класа, формалната реторика, поетиката, студиите за граматиката се комбинирани со цел да се разјасни актот на преведувањето и процесот на „меѓусебниот живот на јазиците“.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Како што вели самиот наслов, оваа книжевност не е ни фантастика во класичната смисла на зборот, ниту пак футурска (анти)утопија.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Гледам како во некое училиште го менуваат името Иван Горан Ковачиќ, хрватски поет кој ја има напишано најсилната и најубавата воена поема во хрватската книжевност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Бидејќи е во состојба да ги победи или надмине разликите меѓу столетијата, расите, јазиците или културите, книжевноста треба да се зафати со таа задача.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Всушност, тоа е прегнантна определба на координатите на еден фасцинантен имагинативен простор што е омеѓен од двата спротивставени пола на немиметичката книжевност: фантастиката на натприродното, што им се потсмева на природните закони или пак наполно ги игнорира и фантастиката на идното, сфатена како социјална критика.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Тој беше не баш претерано редовен студент на англиска книжевност, но во секој случај имаше изглед на презафатен научник.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во своите (за книжевно-историското истражување на маниризмот) преломни истражувања (поглавјето за маниризам во Европската книжевност и латинскиот среден век, 1953.) Курциус предлага изразот маниризам да се одбере за сите „книжевни тенденции спротивставени на класиката, без оглед на тоа дали ѝ претходат на некоја класика, или ја следат или се временски синхрони“.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
