кирија (ж.)
Кирија не плаќа, на господа му се потсмева.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Освен тоа веќе време беше да платам кирија за својата соба.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Му велеа роднините и пријателите да ја напушти да земе некоја куќа под кирија во селото, но тој не сакаше да чуе; постојано ги потпираше ѕидовите со дебели дрвени појаси, ја вклештуваше во дрвени стеги и не ја напушташе - не сакаше да се сити Танаил.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Како што беше предвидел, г. Черингтон не правеше проблеми околу издавањето на собата под кирија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Си сакал да останеме свирки! Да нема Месната ни денар кирија“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Орце зел под кирија друго дуќанче веднаш до старата берберница. „Бакалин“ и „стопан“ на бакалницата станал Марко Бошнаков од Охрид.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Домаќинката на куќата во која Георги живеел под кирија изјавила дека набргу по експлозијата кај „Алхамбра“ видела како тој дошол дома силно возбуден.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ербап – способен, итар, финтаџија... суперинтендант – домаќин у зграда. Живее муфте без да плаќа кирија, а заузврат ги собира чековите, мења сијалици, им се смешка на сите и те риба ако пуштиш гласна музика.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Имаат лозје, дуќан даден под кирија, синот им праќа по некоја пара, добро живеат.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Таа крпеше алишта замајќи ја дома излижаната сингер-машина на рачен погон, дуќанот го дадоа под кирија на еден млад мајстор на кого заедницата за алал му купи нова машина, а Јехуда да чиракува кај мајсторот-кираџија, скрпувајќи го животот малку од киријата, нешто помогнати од семејството, и нешто од заедницата.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Стариот скопјанец кој станал член на комунистичката партија и за Титово време лапнал муфте стан, а шупата ја продал на градежен инвеститор па воедно лапнуе уште 3 стана за возврат кои денес ги издава под кирија на провинцијалските студенти.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Клошар сум, без скапан денар. Сѐ што заработувам, оди за кирија и сметки. Одвај склопувам за цигари и кафе.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Те стега мислата? Не мудрувај. Батали. Паметот е потстанар кој доцни со киријата.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
- Не биди дете, кој може да дознае каде престојуваш, а парите за кирија би ти биле добредојдени за џепарлак.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Плус ми дојде навистина заморно работењето за плата, која целата ми одеше за сметки и кирија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Работење и плата која целата ќе оди за сметки и кирија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Десет илјади денари кои ги потрошив за да се преселам во Западот и да ја платам првата месечна кирија за станот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
- Прифаќам, но сега кажи ја цената на киријата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
