киниса (св.)
Приближало времето пак за кај нас да идат штрковите и тогај веќе Силјан беше се сторил мукает, та беше нашол едно малечко црпче и си го наполнил со од човечката вода и го врзал на гуша кога дошол денот за да кинисаат за кај нас да идат.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
ТЕОДОС: Не можам, сум кинисал по работа. (Се стресува.) Уф! Ме покваси!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Е, така. На Арсен кажи му дека сум азар и сега кинисувам.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СПИРО: Не е најлошото, за среќа, го сретнав брат Арсо баш кога киниса на лозје.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ПАНДЕ: (се појавува на вратата). Кинисувајте бре, луѓе што сакате да го остави дружината!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МАРА: Кинисувај, само со десната нога!... (Анѓеле кинисува, а Мара му фрла пченица преку главата и така излегуваат; при преминувањето преку прагот Анѓеле ја турнува стомната со вода, која се истурува, а која од порано е наместена.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Анѓеле кинисувај, срце, прв ти и кошни ја стомнава со ногата.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Во тоа време се сретнува со една жена која ја праша: „На каде вака си кинисала, Саветке?“. Рече: „До каде брата ми“.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: (кинисува и подзастанува). Како врева на улица не ти се слуша ли?...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: Никако не кинисуваше... Но после, како што ти кажав, дојде еден човек и кажа, дека, Селман-ага имал собрано дома си Арнаути да ја граби...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Еднаш го зел магарето и кинисал во планина.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Им се придружив и сите, заедно, кинисавме кон камениот мост.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Шо ќе вида, шо ќе чуа па ти! Си залеа вода, и си киниса ваки со Јова и Бојана, — одговори Нешка и си забуцка да бара нешто во камарата над огнот каде што си ги оставаше своите работи: кончарката, иглите, калец или чорап што плетеше.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Дедот Петко, пак, откако се наруча кај Илка и се напи некои и друго винце, си ја зеде ластегарката и торбичката и стана, си киниса.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Појде попот, го заведе по него, си киниса попот, го зе и него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Во старо време, можеби дури и пред сто години, ако не и повеќе, кинисале двајца бегови, ќе ја качуваат планинава, арач ќе собираат од рајата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Во селото рекоа дека ќе ве најдам, та кинисав низ планините.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Гоце киниса... Од двете страни го испраќаа сестричките, а назад по него одеа мајка му и татко му.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Затоа ами зошчо, Јас не мисле, право да ти кажам, да се враќам, ама кога виду шо се бара од еден работник пред лицето на нашата раја, Митра ми се виде ситна и залудна работа, та киниса со тие другари за поголеми работи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Ете, оттаму ти киниса, можат да помислат оти и јас тамо се врткам, та не ќе бидиме ногу сигурни.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
