калап (м.)
Сите сте на ист калап...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Јашмакот се колнеше во чеканот и калапите што го хранат; Милан куманџијата — во дувалото што го дува огнот за да се стопи среброто со кое ги посребрува павтите и скопците; Рампо чешларот — во биволските рогови од кои ги прави чешлите; Желче — во сите свои деца, макар да ја немаше уште видено мајка им; Даме кожуварот — во сите јагниња и брави, од чии кожи ги правеше кожувите, а Мамуд ковачот — во чеканот и наковалната, на кои ги шерпаше клинците и плочите за свадбарските коњи и магариња.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кога се исправи со стиснати тупаници за првпат го виде неговото лице со ниско чело умни, повеќе потсмешливи отколку насмеани очи и усни, што не беа калап за забите, ни мера, рамномерност, соодветност за женскиот нос и меката брада.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И штом убаво се развидели, го нагрна кусото, со срма извезено џамаданче, го накриви испегланиот, тукушто донесен од калап фес и, мамурлив од пиењето и неспањето, тргна сам со Бакала накај езерото.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се и сака да ме совлада со формулите на своите школски калапи, да ме натера да ја наведнам главата, да се повлечам. „Не“, рече. „Не, докторе.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
9. Будењето беше тешко и несигурно како со напор да се стресува калап од стврднат малтер.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
И гледај чудо! Од калапите излегуваат валчести како јајца бомби.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Во својата портокалова проѕирност густата течност ќе спѕида се и ќе се стврдне според калапот во куќата во голема зарче за шеш-беш на џиновска дланка, за еден Голијат што ќе дојде од библиската предисторија.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Во плевната биле четири жени, сите како од еден јагленен калап извлечени во шума на ќумурџии- волшебници.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Од бебешки денови создаваат робот и никако не можеш да се ослободиш од: миј заби, миј лице, триј раце со сапун, облекувај чисти гаќи, и чиста маица, и чисти чорапи - секој ден! - секој ден! - и чешлај се, и пиј млеко, и јади леб со мармалад... секој ден - сѐ според еден калап...
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
А башка во Краш Експрес одвреме-навреме даваа некои пластични калапи за црткање- детенце, девојче, малечко сонце...
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Уште е доста рано, а по сокаците веќе се движат деца, празнично облечени, Турчињата со фесови извадени од калап и со нови долги панталони.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Калапот по твојата нога излеан, па лизгаш во нив.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Сарма и политика „Каква сарма витка мојата снаа од лозов лист, па цврсто стегната, па сите сармички исти, ’ко под калап...“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
