исчита (св.)
Ниту се читам, ниту ме читаат. Преку ден скитам, ноќе пловам, Засонувам, сонувам, подлетнувам, Писмото небесно го исчитувам И на тоа писмо се восхитувам, Зашто и за мене нешто пишува
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Татко ми беше моќен во тишината, се учеше на неа кога читаше, а исчита книги за неколку животи. – Добар ден, добри луѓе! – изусти прва мајка ми. – Дал ти Бог добро, мајко! – одговори шефот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мислам дека денес е лесно да се исчитаат тие апстрактни шеми, зарем не? (Треба временски да се утврди нашиов разговор: воочи необично „земската“ фаза на војната).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Еден човек во бел мантил ги исчитуваше бројчаници.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Татко, откако исчита илјадници сиџили, полека го губеше видот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Ги донесоа досиејата на секој што можеше да биде тоа, ги читаа и препрочитуваа, ги отклопуваа и заклопуваа, ги исчитуваа и обработуваа, но уривачот не го најдоа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Да се заслужи оваа тишина значеше да се исчитаат битните таткови книги.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
На заинтересираните читатели топло им препорачувам да го исчитаат целиот негов приказ.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Многу повеќе сакам да аргументирам разгледувајќи ги одблизу самите општествени појави – внимателно да ги исчитувам културните облици или да правам дебел опис на настраните културни практики – отколку да се повикувам на авторитетот на некоја готова теорија или доктрина.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
