испит (м.)
Тие веќе ги научија првите букви од крадечкиот буквар и го полагаа својот животен испит по туѓите куќи.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Твојот денешен испит ги отвори вратите на длабоките шуми.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
„Вечерва ќе се обидам пак, можеби ќе го склонам да ми даде изан да го полагам мајсторскиот испит“, - си рече Веле, решен најотворено да разговара за тоа со Аргира.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тие денови младичот ги полагаше и своите испити во факултетот и Змејко секогаш во пладнињата го очекуваше да се врати од таму, со оној неминовен страв, а кога оној ќе дојдеше прозорците трепереа од нивната викотница.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Букурештанските архитекти како да го положиле тука својот најтежок испит: успеале совршено да го вклопат старото и новото во архитектурата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во една моја книга, во повеста „Испит“ на неколку страници јас опишувам една своја лага.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Во исто време беа истакнати сите знамиња и другите работи што одат со тоа и веќе можеше да се рече дека почнал испитот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Она што ве очекува оваа ноќ, ќе биде судбоносен испит за вашата храброст.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Јас дојдов да се лекувам, велам, а не да полагам испити. — Добрѐ, добрѐ, вели главниот лекар, јас ќе ве оперирам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој е пример за тоа дека и без завршен факултет може одлично да се живее, иако баба ми Санда често со жалење раскажува дека „Ванче нејзин“ бил одличен ученик и дека уште малку испити му останале до факултетската диплома, ама, се фатил со лошо друштво и сѐ баталил.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Испитот врз неа е испит и врз севкупните наслаги на сознанијата како колективни доживувања.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Во виенското списание Transit некогашниот славен полски дисидент Адам Михник во текстот со наслов Во сенката на Сократ пишува за националниот идентитет во модерното општество и ова го заклучува за денешната улога на интелектуалецот: „Држењето до вистината и воедно следењето на барањето сѐ околу себе да се анализира и секоја идеја на моќниците на овој свет да се изложи на испит - таквиот став за интелектуалецот значи: го прифаќаш тоа дека ќе станеш објект на навреди; мораш да сметаш со тоа дека луѓето за тебе ќе шират злобни гласини - дека ја презираш сопствената земја и ги предаваш националните вредности.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Приемот и во двата огранока на Партијата се врши со испит, што се полага на шеснаесетгодишна возраст.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од таму тој голем отпор од негова страна кога сакав да заминам за Скопје на приемен испит во Учителска.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Еве, сега ќе цртам за приемниот испит, прво ќе го насликам портретот на баба ми, па твојот портрет и на крајот ќе си направам автопортрет.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Имајќи ме мене, тој зајде и така се најде во противречност и сега, како што вели и самиот во една своја песна, ќе мора да ја повторува лекцијата на животот, ако воопшто има веќе време и ако воопшто има веќе пред кого, да ја раскаже таа лекција и одново да го положи испитот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
за маскенбалот на поголемата ќерка во училиштето за странски јазици и за разговорот со професорот по математика, што ќе ја оставел на поправен испит, а потоа и со професорот по физичко воспитание, оти бегала од часови,
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Личеше на студент седнат на испит, но зборувањето му беше сосема различно: течно и сигурно.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Остануваше само уште да го стави конечниот потпис врз решението со кое, подоцна, Татко, по формалниот испит, ќе биде именуванза нов социјалистички судија на Судот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Државниот испит можеше да почне.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
