испадне (св.)
После ќе има, ама не можеш да чекаш, ќе се пресуши житото и ќе испадне на нива... Што фајде?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ни пет ни шест, Јован ја нарами кремењарката со која одеше зиме по зајци и — испадна комита!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сака ли Бошко и Дико да испадне како против власта и против својот побратим Лумана та после наместо еден двајца да страдаат.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Но за да му докажам на Селима дека не е вистина тоа што го кажува, еве што предлагам: Ајде да собереме наши луѓе и да отидеме еден ден по тие села, да видиме што ќе испадне.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Мајка му го отвори пакетчето и од него испадна еден балон.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Доне го слече палтото и ја распара поставата. Однатре испадна бело тенко платно, на кое беше напишано писмото.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Од кавалчето испадна малото писменце. Тој го зеде писмото и го скри во џебот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Едниот опинок му испадна, тој се наведна, го зеде во раце и така со едната нога бос продолжи да трча.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Одвнатре, заедно со сламата испадна едно писмо.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Наеднаш почнаа да се случуваат мошне чудни и необјасниви работи: млекото што го пиеше помалото братче на Димче згорче како пелин; едно утро наеднаш ѝ се здрви раката на Димчевата мајка; еден ден ненадејно и без причина на дедото му испадна единствениот заб; еден ден, пак без причина, бабата си го поткасна јазикот.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
А торбата се отвори, од неа испадна рибата и плусна во водата.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Дедото рече: - И мене ми испадна единствениот заб кога му се карав на Димче.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Старецот гледаше во предметите што испаѓаа од џипот, зачуден, ставен пред прашање: што значат тие работи, зошто служат, па рече: - А, дојдоа, велиш?
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Немаа време да погледнат назад, Србин се прибра и со последни сили полека ја вртеше матарката додека камчето со лизгање не испадна однатре.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Србин и Шишман, како што ги учеше фелдфебелот долу во градот, се потрудија колку што можат, но испадна едно млако вкочанување и собирање на вратовите во рамената.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Но кога наврте на долот, на пет шест стотина метра од чуката, од растот испадна војник со пушката на готовс и громко извика: — Теслим, бре ќерата! — и просто му ја допре цевката од пушката на Милана в гради.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Куќата е една од најстарите во селото; направена од петаври: од штички и плитар, од лескови прачки исплетени од дирек до дирек како што се плете кош и облепени со кал измешана со плева, слама и козина за поцврста да биде; на многу места калта и испадната од ѕидот и зјапаат дупки низ кои ветерот се провира и свири; во тие дупки птиците се пикаат и прават седела клувкајќи го и користејќи го истиот материјал со кој е облепена куќата; чардакот од куќата виси над патот како дрвено корито спуштено од небото; куќата е затетеравена на едната страна како пијан човек и, изгледа секој миг ќе падне.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Надвор од устата им испаѓа, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Сами ми испаднаа, вели Јон, ми се разнишаа и ми испаднаа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Кај ќе праша со празна уста, вели Маса Ќулумоска, неговите испаднати заби се децата. Вашите умрени деца, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
