инертен (прид.)
Со сета предност и сиот баласт на своите млади и непрегорени години, Живко Чинго се вредува во нашата книжевност како еден од ретките (и: дали - последните?) писатели идеалисти, ако тој збор пред сѐ, го сфатиме како антитеза на инертната, бескрвна, апатична незаинтересирана и апстрактна симболика на рамнодушните.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Но сигурно и тој беше дел од големата неподвижна протоплазма на власта која ја движеше инертната идеја на Водачот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Неговите тајни работни досиеја беа мошне лаконски, најчесто со ознаката општествено инертен, но интелигентен, коректен.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Мислам дека нашите театарџии се премногу инертни и со недоволно совладана вештина за таква сценска артикулација.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Под претпоставка дека сега е зима, животните и луѓето запаѓаат во своевиден зимски сон, т.е. инертност.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
