иконче (ср.)
А кога го напушти островот и Илко купи едно иконче од Архангел Михајло за спомен, и благодарност.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ах, проклетство: се напива и умира... Јас жедта ја гасам со икончето на свети Наум.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
„Драга и мила Царо, ... Икончето од свети Наум што ми го даде кога заминав, го носам на гуша... Досега ме сочува...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Луѓето носеа со себе и икончиња со ликот на свети Наум што ги купија да го имаат постојано светецот дома, пред очи, неговото намачено и испиено лице со големи сини очи во чија што длабина, како во езерско дно, се крие мудрост, благост, добрина, човекољубост; неговата поткрената рака што благословува и чудотвори.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Тодора донесе икончиња во куќата на Петрета и ги изнареди околу постелите на децата, ги учеше на молитви малечките и пред заспивање им читаше од Светото писмо.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
МАТЕЈ: Гледа манастири. БОРИС: Да не краде икончиња? Пишуваше по весници. Ги продаваат во странство за суво злато.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
