изјава (ж.)
Македонците не се запреа на таа двојна игра со различните изјави пред Бугарите и пред Европа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако е така, зар можеме да се чудиме на поведението на Руската влада по македонското прашање и на нејзината изјава оти Русија нема да му помогне на комитетот да се создаде “Бугарска Македонија”?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но кога си помисли на поповскиот живот, на сите оние облаги што ги уживаа поповите, тагата го остави и во душата сети леснина и така радосен си дојде на манастирот и му ја предаде иконата на дедот Сталета со изјава дека не мисли веќе да се главува кај него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Потоа ѝ пристигна друго писмо испратено од Управата на гробиштата во Бристол, во Англија, адресирано на Илко во кое се бара изјава од него да каже дали сака и понатаму да му се чува парцелата во гробиштата што своевремено со госпоѓата Ана, сега покојна, ја закупија, бидејќи времето на договорот за чување на парцелата, е изминато.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ми читаат нечии изјави дека сум ги бранела македонските дезертери...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кралската влада му испрати изјава на Друштвото на народите во која наведуваше дека Комисијата за разграничување имала само обврска да ја потврди граничната линија на тој сектор утврдена со Лондонскиот протокол, но без право на било каква измена и модификација.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Според мене, скептичниот пубертетлија, за човек кој дотогаш водата ја почувствувал во ленинградските бели ноќи, на Нијагарините водопади или во оазата сред Сахара, ова беше пресмела изјава.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тој не сакаше премногу да се знае за него. Другите полесно даваа изјави...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Според изјавите на некои луѓе, флешбекови се јавуваат дури и неколку дена по земањето на ЛСД, но тоа е повеќе на психолошка основа, отколку што е последица од земањето на дрогата.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Кога Андре Лефевр се обиде да ја дефинира целта на Translation Studies, тој сугерираше дека намерата се состои во тоа да се „создаде сеопфатна теорија која ќе може да служи како директива во процесот на преведување“, и додека некои можеби се прашуваат за спецификацијата на оваа изјава, неговата јасна намера да ја поврзе теоријата со праксата е неспорна.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тој го заврши воведот од своето дело Who’s Who со изјавата „Водечките интелектуалци со нивните стремежи за објективност ... се криминалци, а не ослободители на човештвото“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Andre Lefevere изработи компилација со собрани изјави и документи кои ги следат трагите на етаблирањето на германската традиција на преведувањето, почнувајќи со Лутер па преку Готшид и Гете, до Шлегел и Шлајхермахер, за на крајот да заврши со Розенцвајг.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Помалку чудна и неочекувана изјава од човек кој во минатите години се прослави со креирање на најбрутална бука во светот на рокенролот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Исходот е забележителен: голем квалитет на извршување, вистинско руско уметничко дело кое го поставува прашањето на некаков нов естетизам наспроти изјавите на авангардистите од 70-тите и 80-тите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ова е противречна и превртлива изјава.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тој никогаш не губеше време за релативизирање или пак за рушење на холивудските митови (во митологијата на американскиот филм, не постои вредност која не е успешно пародирана), и од неговите изјави, и уште попрво, од неговиот однос кон протагонистите, можеме да го видиме респектот кон холивудската традиција, особено кон системот на ѕвездите.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Колку поапстрактни зборови и побес мислени изјави, толку подобро.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Врз таа изјава може да се изгради тезата според која Граси е всушност Нет-уметник бидејќи користи една форма типична за Интернет, колективната креативност, како што заклучи теоретичарот Фрањо Рихтман: „Дигиталниот домен нуди нелинеарна околина... која го охрабрува развојот на колективната форма на работа, кадешто детериторијализацијата на традиционалната творечка структура овозможува разнородност и нестабилност и нуди можност за продуктивна различност”.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Дури и ако таа изјава во содржинска смисла ја земеме како сериозна, малку ќе имаме корист од неа.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Така браќата Чепмен во една изјава дадена патем развиваат занимлива археологија на сленгот како „реален“ говор, најнепосреден и највисцерален дискурс.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
