измери (св.)
Треба да има луѓе што можат пошироко да погледнат на прашањето и непристрасно и без занос да ги измерат резултатите на секој еден чекор на комитетските работи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На кантар студен со туч го мерат а можат ли да го измерат, нашиов тутун - нашава мака нашава солена пот!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Потоа, накашлувајќи се, ја отвори вратата и ме измерни зачудено.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Така и се стори. Го измерија прво враот со најголемите снопје.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Момокот го измери со поглед.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Но тој се тргаше од настаните, не сакаше да им се врати прецизен и студено да ги измери; уште повеќе- времето тогаш стоеше, и тој, во такви часови, можеби само за еден миг, беше вон од тоа време, во беспростор, сиот во искинати сеќавања.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Гавранот нѐ остави да си ги измериме силите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Ох, мајко де!... - гласно воздивна Аргир. Како да измери праведно кого да отпушти од тајфата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тој не се насмеа; се повлече еден чекор и го измери коњот со едно око, какви девет илјади за ребра и четири нозе.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Келнерот не се лаже. Еден поглед му е доста, секого да го измери колку тежи.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Погрешно Едип ја измерил височината. Да се качи пак горе, за тоа нема ни сили, ниту пак би го направил тоа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
„Се готвел однапред“ - вели претседателот и го измерува Глигора од нозете до разбушавената коса.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Чичкото чувар го виде, потрча по него и му рече: „Дојди да ти го измерам грбот, невоспитанко!“
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Стражарот внимателно го изгледа сиромашниот кираџија, го измери од главата до петиците и се сврти околу коњите.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
После да се измери и да се закачат колчиња и дури потоа да се почне со работа. Без да мине главниот турски инженер, ништо не бидува.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Млекарчето го зеде тенџерето, ги кладе парите во џебот и ѝ измери едно кило.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Кога попладнето, последен пат излезе да го измери, снегот веќе не беше повисок од ременот на неговите панталони.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Дебелината на снегот што ја измери утрово, го исплаши.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
— Кој од вас овдеки комита, бре ердули? — намрштено се провикна Арслан и ги измери домаќините на селото кај кои толкупати имаше правено визити и јадено кокошки и алви.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тодор ја отвори устата, ги ококори очите и дури сега внимателно ги измери сите четворица.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
