издупчи (св.)
Ќе ја издупчат агите и ќе нѐ видат, — се притапка Јован и ја кладе и тој својата манлихера на една од дупките.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Манастирскиот поп, малоумниот отец Софроние, тешко се снаоѓаше: камилавката му беше издупчена, ту од кокарда, ту од петокрака како веќе која војска ќе влезеше во широкиот ограден двор.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Мислам дека и мојата сенка е издупчена и од секоја дупка крв и гној ми капе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Гласот на Турчинот веќе не бил туѓ, шуплив некако, издупчен од молци на староста.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Го побара на својот колан ножот со кадифена дршка но не стана да го издупчи платното од кое стрелаа очите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ненадејно еден глас чудно издупчен од ветар и од уплав, и пак со дива вера во себе, брзо, побрзо отколку што може да се изговори, рекол - Господи, не заборавај нѐ!
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Мозокот беше издупчен и изваден од своето коскено лежиште, нервите извлечени, како мртви жици од контролна плоча, мускулите истегнувани за да им се измери еластичноста, додека во подземјето на градот, Умот конечно не заврши со своите пресметувања и севкупниот механизам чудовишно и одненадеж не застана. Резултат. Ова се луѓе.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Прво го гледаш како се тркала во водата како морско прасе, потоа го гледаш низ нишанот на пушката од хеликоптерот, потоа беше целиот издупчен и морето околу него поцрвене и тој потона ненадејно како низ дупките да се наполнил со вода; Публиката се дереше од смеење кога потона.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Црната темница што ја поклопи зградата ја издупчија виделца од кандилца и свеќи.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Не беа нови. На многу места беа издупчени и имаше петна од засушена крв.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Блазе им, не чувствуваат ништо, лесно им е, боси, голи... зашто цокулите, па дури и искинати, фанелите волнени и шинелите излитени, изедени од молци и издупчени од куршуми им ги соблекоа и им ги зедоа живите...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
