издава (несв.)
92. Но тоа духовно движење на Македонците не ѝ се бендиса на бугарската стамболовска влада, којашто забрани да се издава „Лоза“ и фати да ги гони Македонците сепаратисти.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
120. Укажувачки пример е обновувањето на Македонскиот клуб во Белград и издавањето на весникот „Автономна Македонија” (1905), чиј главен уредник беше некогашниот соученик и соборец на Мисирков во Белград, Софија и Шабац воденчанецот Григорие Хаџиташковиќ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
37. Инж. Христо Станишев е член на ВМОК во Софија, а по расцепот на “врховистите” (1902) стана претседател на Врховниот комитет што го поддржуваше ЦК на ТМОРО и издаваше и свој весник под истото име “Реформи”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Пијаниот издава само некакви неартикулисани звуци, Дара му ги собува чевлите , го покриваат).
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Тој ги гледа со една рамнодушност што издава внатрешна устременост кон себе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ти си сѐ така свежа и ниедна брчка по лицето не ја издава опасноста што те демне.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Вечерта го однесе во старата куќа со триста чардачиња и со меѓувраќе со чкрткави подови и со миризба на тафтабити, каде што имаше собичка тој, а жената, што ги издаваше собите, го прими на стан.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Настрана комесарот разговараше со комадантите на баталјоните и издаваше упатства.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
„Издавам соби - Хара“. Се појави Хара. Таа беше помлада жена и се мачеше да говори на наш јазик, за да ја разбереме.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Издавањето на соби во туристичката сезона, всушност, станува дополнителна дејност.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„Издавам соби - Хара“ Пристапот од патот кон Платамон не е добар.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Го чекаме возот и нѐ издава трпението.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Захаријадис и Маркос издаваат наредба да одам во Бугарија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Наведуваме шест главни можности: Легализација на помалку опасните дроги. - Откажување од кривичното гонење наместо потполна легализација. - Издавање дрога на лекарска рецепта. - Продавање дрога во државните продавници, како што во некои земји се продава алкохол. -Продавање дрога во приватни продавници, со извесни ограничувања како што се забраните за продажба на малолетници и продажбата со помош на автомати. - Дозвола за продажба без какво и да е ограничување.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Имено, овој автор е првиот што почнува да издава романи што полека ќе бидат прифатени и од реномираните издавачи, оние што објавуваат книги.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
БАРБИТУРАТИ (BARBITURATES) Форма: таблети, пилули, еликсир, инјекции. Времетраење на дејството: од три до шест часа. Законски статус: се издаваат само на рецепта.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тогаш нејзината другарка издава дека победничката ги купила своите колачиња, наместо самата да ги испече.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Дејствието се одигрува во куќа со наместени соби за издавање и сопственичката на куќата се прашува дали новиот станар е познатиот убиец со име Осветник. Нешто како Џек Мевосек.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
На нивните сопственици Пансионот им издава и посебни гаранции за обештетување, но затоа за тие кучиња добро и се наплатува.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Прифаќањето на ваквите појдовни точки и заклучоци можеби не би било можно кога не би биле свесни дека Кејџ своите ставови секогаш ги изнесуваше со свест дека ги изнесува своите ставови и кога не би ја имале во предвид познатата забелешка на Костеланец дека “во Америка, за разлика од поголемиот број европски културни средини, не постои утврден пат за постигнување на интелектуален и уметнички успех, еден единствен културен естаблишмент кон кој младиот и амбициозен човек ќе може да се насочи, нема одредена публика која донесува конечен суд, институции кои издаваат конечна потврда за успехот, признание или награда која ужива општо почитување“. 174 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
