знамение (ср.)
„Ова е лошо знамение...“ плачеле луѓето.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Се разотиде народот од кај гробот на Сане Сандин, уверен на гласот ангелски, зашто божји знаменија кај него беше видел: сакаш сребрени облаци околу главата, сакаш златна роса врз неговите чевли.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Над дваесет литија и други црковни знаменија го бодеа небото, наредени по вистинскиот ред.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Луѓето повторно заборавија на Бога, се чини сѐ до новите знаменија на Судниот ден.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
-И првиот Ноев ковчег претставуваше грдо знамение.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Рибарот знаеше, иако со мало искуство во други краишта, дека човекот од друга средина станува веднаш посебен во новата: ако таму бил зол, овде е интересен, ако таму бил добар и наивен, овде е под сомнение, ако таму бил изложен на подбив, овде е прифатен како знамение: и дека најпосле, дури и посебноста во неговата средина овде може да важи за нормална појава.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Довикување на молњите, знамение на еден поход црн.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
