земјиште (ср.)
Мнозина ќе речат оти моите утврдувања за некакво ново течење во развивањето на националното самосознание сред Македонците е само мистификација на неколцина Македонци, но дека таа мистификација нема под себе земјиште и затоа како што се имаат скоро појавено на белиот свет, исто така скоро ќе исчезнат од него.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Националниот сепаратизам: земјиштето на кое се има развиено и ќе се развива за напред На првото заседание на Бугарското студентско друштво во Петроград од оваа година јас реков неколку збора за резултатите од сегашното востание во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Оние што беа свртени кон југ се напрегаа да ѕирнат зад голиот за да го видат неголемото плодно земјиште скржаво да затвори стотици гладни усти. Судбината - алкохоличар. Како тој.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Причините за постојано присутната криза на слатка вода лежат во преголемото трошење на водата, за наводнување на огромни комплекси земјишта, за електро-енергетските централи и за сѐ појаката индустријализација, како и во нараснување на потрошувачката на вода за комуналната хигиена.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Напуштајќи ги, пак, ливадите, во правец кон населбита во Потковицата, која е сместена на Станкоски Рид и под неговите подножја, или во павец кон излезот од Потковицата, иако земјиштето е рамно како дланка, човек е приморан да прескокнува многу долови и ендеци.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кога по долго време ги преболе пчелите, зафати да експериментира со растенијата: на посебно земјиште кое постојано го обогатуваше со сол, засади разни овошни дрвца за да добие овошка која место благи плодови - ќе дава солени.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Просторот, пак, што го оградува Потковицата, иако е замјиштето истородно со она во цела Пелагонија, алувијално, во многу нешто, во однос на конфигурацијата и вегетацијата, е поразличен од сите слични во неа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
5. Таква е, гледана однадвор, пуста и ненаселена, наваму од крајот на последната Голема војна, односно наваму од принудната колективизација, и нешто потоа, откако ги зафати луѓето емиграцијата, таа самоникната и безимена потковица среде Бакарно Гумно, која, спуштајќи се благо по голите падини на ридиштата, на запад и на југ, сè до мелиорацијата (пред десетина години ја извршија доброволно младински работни бригади; покрај бесплатна исхрана, работничка облека и плускавици на дланките, младинците имаа и задача да ги шират меѓу себе љубовта и братството) се преточува во ливадско земјиште (сега сушно и неплодно) испресечено со мртвици и блата кои, пак, се вливаа во Црна и во кои заедно со стотици видови барски и преселни птици живееше и лошиот дух на маларијата, а на исток и на север, односно на североисток и на северозапад, сѐ до мариовските планини, односно сѐ до Прилеп и сѐ до крушевските планини, во житница и тутунско поле.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И постојано гледаат во дувалото. Дувалото е остаток од некогашен кратер, од некогашен вулкан кој во своето време бил активен, но се смирил, згаснал и создал околу себе плодно земјиште кое обилно раѓа сѐ.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Мислев дека она што треба во мене да е страв станува дива болка од која ќе можам да се избавам далеку од ова чудно земјиште со многу жили во себе, негде на некое бачило запаметено од детството или од прикаските на тоа детство: во несоблазнет дом на недоразвиени јагненца до чии меки слабини топло се дише, бескрајно се сонува цутењето на праските и јаболкниците.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ќе запеат подоцна без тој човек и песната ќе куца и ќе се влече сакато; доколку им се придружи трет, можеби Трипун Караѓоз, со нос кој како да раснел на плодно земјиште за цвекла, и болвите преплашено ќе им избегаат од пазуви.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
По извесно време дојде комисија од двајца инженери, ја прегледа куќата, го проверија земјиштето на кое лежи и констатираа дека куќата лежи на растресито земјиште, дека во нејзината близина тече река која е суводолица и во време на буици го подлокува коритото накај куќата; во дворот од куќата има бунар длабок 6 метри, чија вода е матна од пробивањето на реката или од подземните води кои тлото под куќата го прават нестабилно.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Со човечки тела во мојата земја го ѓубрат земјиштето, со нив хранат кокошки и свињи, со тела се полнат јами за да може еден ден повторно да никне црното, дебело семе на злото.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Друга бомба падна на едно напуштено парче земјиште што беше употребувано како детско игралиште и неколку десетици деца беа разнесени на парчиња.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Фабриките, рудниците, земјиштето, куќите, транспортот - сѐ им беше одземено и бидејќи тие работи не беа повеќе приватна сопственост, произлегуваше дека се општествена сопственост.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таму интензивно работат за да го ревитализираат земјиштето.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Секако, меѓу многуте засадени на Вардариште ти знаеш дека растат и седумте тополи. И тие ќе придонесат да се ревитализира деградираното земјиште.“ ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Не, тоа е паркот на првачињата. Вардариште си има сопствена симболика - борба за ревитализација на деградираното земјиште!“ ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Орце, како добар познавач на математиката и геометријата, успеал да изврши корекција, но тоа наложило проширување на каналот, што ја зголемувало опасноста од уривање на земјиштето.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Експертите по хортикултура (заедно со селаните, кои го израмнуваат земјиштето и ја подготвуваат почвата) ја „промовираат“ новата голема градина на местото од некогашниот замок.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
