збудали (св.)
Инаку ќе се збудалам. (Оди, зема од скривалиштето шише со ракија, се обидува да го отвори. Не може.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
НЕДА: Иване, мили. Не оставај ме сама. Ќе се збудалам.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Гласовите просто го збудалија полјакот: трча како изветреан де ваму, де таму.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Се штрекнувам и од страв така ко зашеметена, ко забудалена ги гледам децата и ги прашувам : - Да не ти е нешто, ги прашувам едно по едно, да не те боли нешто: мешето, главата, устата, устина мои мили!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Лазор Ночески велеше дека само од многу ум луѓето се збудалуваат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Над главите ни летаат јата птици. Сѐ е испреплашено, збудалено, не си ја знае главата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Не збудалувајте се, рекол Пандил Димулев. - Ќе му ги измиеме раните со вино и ќе го закопаме.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не, јас нема да бидам како мојот збудален московски познаник Жења којшто својот стан го претрупал со аквариуми - и на крајот (ах, тој советски фушерај!) со својата водена менажерија пропаднал еден спрат подолу.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
-Да танцуваме? - предложи самоубиецот. И одеднаш сите како да збудалеа, почнаа да танцуваат на дивјачкиот ѕвекот на гитарата. Иу-иу-ју-иу-иу-ју-ју-ју.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Евреинот го дофати за реверот од капутот: „Еј, докторе! Слушајте! Зарем сте збудалиле?“
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Да не си се збудалел?! Знаеш ли ти дека, ако ја удриш, навистина може голема беља да биде?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А бидејќи такво нешто не се случило Рајна и понатаму продолжила да ја посетува својата симпатија Генералот во неговиот дуќан за сода вода и да ги игра и пред него сите оние игри со кои ги збудалуваше мажите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
