зарипне (св.)
Заостанува Наќе и почнува да вика, ќе зарипне. - О, Стојане! - Оу, вели Стојан. - Абре, ти си, али не си, вели. - Јас сум, бре брачед, вели Стојан.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Стоевме на нозе и викавме, викавме, мавтавме со раце, викавме до зарипнување: Мамооо!!! Мамоо!!...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Зарипнав од викање, што се вели и гласот свој не си го познавам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Птиците си пеат и никако да зарипнат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Иницираат кашлање мозочно, зарипнување на неслухот.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Пееја, пееја, до зарипнување. Најпосле на врата се појави таа - сета во прозрачна свила.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
