запне (св.)
Меѓу два огна се наоѓам, ти си запнала за едно, а тој за друго.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
- Ти реков: ќе нѐ примат. Што си запнал толку?
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И не само да везе и брои, ами Доста запна да направи вистинска домаќинка од ќерка си.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ја зеде ронкарката метла, ги смете ронките, им тури пак вода на рацете, кладе борина, седна покрај оган и ја запна фурката да преде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Ами, поседете си бегу, оти толку рано ќе си ојте? — запна и Бојана да го задржува, ама Колобан и чкрапна со окото и таа ја зеде празната чаша на послужавникот и му ја подаде белата рака на бегот, на која светкаше на ламбата бела, сребрена гривна со три жолти черечиња подресена.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Затоа и му се лутам на оној мојон: Македонец, роб, туѓ овдека и сегде по светот, запнал светска револуција ќе ми крева.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Сега беше и со сите нив готов, го запна крилото на шарките и добро го затвори.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И веднаш потоа целата просторија го фати ритамот на таа усвитена врвца на пилата, на нејзината судреност со дебелата сурова дрвена маса, понесувајќи го во него и последното зрнце пилотина, запнато за пајаџинките во горните ќошеви.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Потоа, веројатно допирајќи до тврдото срце на некој јазол, запна и ни да мрдне понатаму.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ќе влечеш. Ако запне за некоја карпа, затегни го јажето и јази се по него.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Плашејќи се да не излезат агите да го угасат огнот, му запна еден истрел од шејшането на тој што ја отвори вратата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
21. КУКАВИЦАТА КУКА ОТИ СВОЕ ГНЕЗДО НЕМА - а човекот, да не биде тратен, залче леб апне и се втурнува во полето дрва и кал да зема па такво гнездо, кукавичино, да направи запне...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Но се заинати жена. Запна: — Ако не ми кажеш кој се, ниту месам, ниту печам; па ако сакаш тука на прагот пресечи ми го вратот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но место предавање Петко му запна еден куршум и коњот падна под агата, а тој старски побегна назад за Маково, оставајќи го Бахтијара сам да се расправа со бунтовниците.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Неговиот другар со кого во болницата лежеа во ист кревет, со забите го кине копчето на џепчето од блузата, зашто двете раце и градниот кош му се изврзани со завои, ја вади со заби сликата на која му се жена му и син му и ја моли сестрата да му ја запне на штиците од вагонот; погледнува во сликата и испушта душа.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
И јадењето им се гледа - зацвакано - недоџвакано - се гледа како им запнува на шупливите заби.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ги клавам рацете под ќебето, си ги фаќам една со друга и нешто ми запнува кај глуждот! У баја!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Узми, бре Јоване, запнува Спасое, неќеш ваљда побацити од мало ракије.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ако запнеше тој можеше да си прибави и одлична биографија.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Ме гледа и како со умилен глас да ми вели: - Убаво ли е, сине, ми ти се допаѓа ли домчево, кажи што не ми ти достига, татенцето сѐ ќе стори за моето соколче, - чинам така ми вели татенцето и јас сѐ поблиску приоѓам кон него, божем ќе му се фрлам во прегратките, ќе го гушнам како роден татко, а тоа од страв му се доближувам да не ме запне од подалеку, да не ми го скине главчето, та без главче да останам.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
