замркне (св.)
Еднаш ручаа кај еден, вечераа кај друг, а често замркнуваа по реката и ливадите да ја преспијат вечерта во некоја оставена слама на некои гумна или во капиците сено, за да се разбудат утре и ја продолжат својата вообичаена „работа“ — играта по врбите или вириштата, капењето и риби ловење.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А мене, лебами, не ми се остава ошче прва вечер да ми замркне женичката.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Втасаа и другите аскери, та и чаушот; го распраша кај оди, и кога чаушот го позна кој е, го пушти со заповед да се враќа побргу, да не замркне во планината или да не ги најде комитите, та и тој да стане комита.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Осамнуваа со омраза едно кон друго, со омраза и замркнуваа.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)