замисли (св.)
Кога ќе се замислел Силјан штркот понекогаш вака тики ќе се заборавел кај што стоел.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
А ни едното ни другото тогаш за тогаш не можеше да се замисли.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На тоа ме вика долгот, повелбата на немилосрдната судбина… (Се замислува) А, татко ми? А жена ми?
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Затоа таквата логика никојпат не можеше да го замисли „самодвижењето“, туку простото механичко движење на идентични, себеси рамни ствари и категории, под влијание на надворешна „сила“ или божество.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Идеализмот го отфрли објективниот свет, но неговата формална логика не можеше да го замисли единството на два спротивни поима, нивното пораѓање и настанување еден од друг.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Што сум јас будала и се замислувам за работи кои сигурно Илија во најскоро време ќе ги реши?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
АНТИЦА: (која во последно време стои замислена, издивнува).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
За чест кој ми прави душа си давам. (се замислува и после се чука по главата).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Беше си се замислил за сето што го преживеа последниве денови, а во душата го копкаше мисла за својата грешка што го застави да избега од домот.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Командантот се замисли за час, а по тоа рашири раце, велејќи му на Белича: – Ти можеш да останеш, а тој не.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Се замисли малку и одмавна со раката. - Те лажам. Оди си. Сакав да видам дали се плашиш.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Пуст, сив, студен крај. Во тоа сивило почна најголемата битка, што сум можел да ја замислам во тие години.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Не можев да се замислам во фустан. Освен тоа, што ќе речеше Ана?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Петре пак, пред самото влегување во окопите, помина преку своето село Старавина, го виде разурнатото дедово оганиште, упропастените лозја, ливади, исечените кории, та може да се замисли со каква омраза во душата отиде да се бори.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Да насеча борови одоваде рид, или да преврла преку рид по букови? — се праша сам и се замисли, чекајќи го магарето да се напие вода од коритото на шопурот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Наставата почна. Крсте напиша набрзина што му зададе даскалот и се замисли. „Како да се опула кај неа?“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тогаш Бошко Манев се замисли како никогаш порано.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Танас се замисли. - Што да ти речам! – присторе. – Ако ме слушаш, татко ти вели да си молчиш.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
И самите можете да си замислите како изгледал кога му дошол до ушите ваков глас.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Вие не можете да замислите што чувствува излажан човек. Не излажан, тоа е слаб збор. За такво чувство нема израз.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
