замасти (св.)
Устите и рацете им се замастуваа, но не се бришеа уживајќи во вкусното месо.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Дедо Кизо во рацете го стискаше далечинското, свиткано во проѕирна фолија, за да не се замасти од пипкање.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
