завалија (прид.)
„Види, види, завалиите!“ си помисли Толе. „Научени да м’чат и да и ведат главите пред агите, та и пред мене и наведоа и збор не пушчаат од уста".
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Некои, завали, се отимаат, се бранат, се драскаат и изненадено гледаат во луѓето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кој не го знаеше тој завалија...“, рече Никола некако нервозно, чиниш лут самиот на себеси што го спомнал Брзакот, што исчекорил од својата прикаска впуштајќи се во деликатен дел кој би можел Сврделот да го прикаже поврзан со убиството на Граматниковски.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ама кога отидов таму, ја најдов таа женичка му, завалијата, сама.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
