забавно (прил.)
Навистина беше забавно да се гледа во огледалото, да го плази јазикот и да се кривули.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Тоа му изгледа на Глигора забавно и ја возбудува неговата мисла.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Природно, секоја негова постапка одеше во крајност, што во почетокот изгледаше и забавно.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Морам да признаам дека беше дури и забавно.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И во почетокот беше страшно забавно.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Беше навистина забавно и на крајот завршив во весникот.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Исто така бевме и големи љубители на LSD, така што често муралите што ги плескавме ги ширеа и отвараа ѕидовите, а публиката на нашите перформанси се претвараше во кокошки, зајци и мали сиви полски глувци. Беше забавно.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Лицето на О'Брајан покажуваше дека тоа му е забавно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Очигледно, забавно му беше да го слуша Филозофот, а да нѐ исмева нас, од чии мудрости беше веќе сосема заситен.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А Тета се нервира. Не кога ги имитира, тогаш и нејзе ѝ е забавно.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Јас немав ништо против да бидам член на групата „среќни дебили” и тоа ми беше забавно, но имав против татко ми да ми припишува туѓи особини.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Тогаш можеби целата приказна ќе изгледа забавно.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кадровикот, значи, предложи Баге да ѝ биде доделен на забавно - хумористичната редакција, која си имаше своја програма и свој термин во шемата на таа програма, но немаше постојан уредник туку редакцијата ја водеше моментно суспендираниот уредник од друга редакција, и така наизменично како што имаше постојано по некој уредник под суспензија, и така постојано додека имаше на располагање наизменично суспендирани уредници.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Сигурно ќе ви биде забавно ако ви ги раскажам вистинските причини за моето пишување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Драган Вучиќ – главен протагонист во вицот со Шварценегер, пајакот и Сталоне и автор на неповторливата, непрежалената, ненадмашната и неприкосновено–најгледана забавно–музичка спрдачина „Вашите 5 минути“.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Разбира се, професорската елита требаше да го следи примерот со форсирање на соодветен имиџ. Хе, хе, ова беше забавно.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Се прскав по телото со млаки млазеви, не сакајќи прописно да се искапам. Разладувањето стана забавно.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Не велам дека не беше забавно.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
