жакет (м.)
Има сив сомотски жакет, дискретно распаран под левата мишка, сина кошула од грубо платно и стара црна кравата лошо врзана околу долгиот жилав врат.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ништо. Само се виде двапати себеси во ледените зеници, се виде во невидени размери, во зелен џакет, со зелено лице и зелена маска на челото.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тој го зеде својот жакет и се исправи. „Може“, ѝ рече. „Заблуда.“ Во следниот петок таа не дојде.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Кутрата роднина, потем повеќе несвесно, се обиде двата златника да ми ги потури во горното џепче од мојот жакет, но тоа беше пришиено.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тоа беше низок, темнокос човек во бел жакет, со ромбоидно, сосем безизразно лице, кое можеше да биде и кинеско.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Целата атмосфера на големиот станбен блок, богатството и пространоста на сѐ во него, непознатиот мирис на добра храна и на добар тутун, безвучните и неверојатно брзи лифтови што се лизгаа горе-долу, послугата во бели жакети што иташе наваму-натаму, сето тоа беше застрашувачко.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ќе ја купи гравурата на Свети Клемент, ќе ја извади од рамката и ќе ја однесе дома скриена под жакетот на својата униформа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Томаица се облече целата во бело, со еден бежов жакет одозгора, на кој имаше закачено брош со охридски бисер, бежови ракавици, мала чантичка и чевлички на малку повисока потпетица.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
3 „Готов ли ми е жакетот?“ ја праша Петар сестра си.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Само ти оди времето фира....а шо си запнал за жакетов толку да биди та да биди готов?“
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
