екран (м.)
И додека на екранот се појавуваа убавите планински пејсажи на пелистерските планински височини, спикерот заклучуваше: Ако сте тргнале на одмор или планирате одмор, не заборавајте дека во светот постои вакво убаво катче за одмор и толку гостољубиви луѓе, кои денес можат да се сретнат во приказните...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
стравот ќе збифта во мене - тогаш ќе се запали мојата внатрешна телевизија - на екранот сцени од кои не можам да избегам - низ моето вкочането тело програма што не се згасне со притисок на копчето - лекарка,
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Кога ќе затоплеше, најмалата, тета Дитка го изнесуваше телевизорот на западниот балкон, ќе го наместеше во насока на зајдисонцето и наметнувајќи се со ќебе, се впиваше во волшебниот екран.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
На екраните за евиденција на народот се пренесуваа слики од згрозеноста на лицата на нас кои овде седевме и ништо за тоа таму не знаевме.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Ова е егзактно! Тоа, нешто налик на екран, светка: триаголниците сино, кругчињата црвено, правоаголниците жолто.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ја отворив портата позната, ги собув патиките, си отворив едно ладно, скопско, фридижирано пиво, се истегнав на фотелјата, го вклучив телевизорот, потегнав една добра, долга, рамнодушна голтка и ждригнав во моментот кога на екранот Боги запали цигара, вртејќи му го грбот на авионот кој заминуваше некаде далеку, многу далеку.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
19 Дотолку повеќе што животот го имитира екранот, а екранот животот?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Земјината топка се врти полека како празен екран од кој паѓа снег... Stay tuned.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сакав да те одведам на море, ти ветив колиба на планина, а наместо тоа, те поканувам на отворањето на мојата изложба – домашна, самостојна, Новогодишна, во мојата соба за скијање натапкана со конфети, памук и со снег на екранот.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Ова може да биде позитивно за нашата уметност, бидејќи овие емоции вклучуваат спонтани реакции на природниот свет, донесувајќи чувства кои сѐ уште не се избришани од светот на телевизиските екрани и од потрошувачката рекламна машинерија.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Гробниците, слабо осветлени од екраните и светлата, во кои луѓето седеа како мртви, додека сивите и многубојните одрази од екраните им поигруваа на лицата но никогаш не ги допираа навистина.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
1. Најлошото ѓубре настојува од ТВ екранот да го потисне обичното ѓубре.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ти цртам кревет, нарачано будење пладневно, Штраус на екранот, ладна прасетина во фрижидерот.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Стварноста сѐ поуспешно го имитира екранот, екранот сѐ поуспешно стварноста.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Конечно, надреалистичните книги на Просперо често го преплавуваат целиот екран, страниците од книгите вријат од компјутерски анимирани илустрации и реални објекти.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Светлосни облици експлодираа, трчајќи по целиот екран за потоа да се затемнат до црно.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
И не само тоа, туку и кадарот е толку празен и неврзан што велам: „Е, ако тој е сѐ уште расположен - без разлика како е расположен - носете го низ кадарот во крупен план, но тоа негово расположение задржете го на екранот”.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Во овој случај, површината е екран, т.е. оној поширок, „мета” простор каде што се случуваат промените на рамништата, каде што се вртат фасетите и се клика со глушецот. (мојот главен јунак, говедцето, им држи едно себеразоткривачко, исповедничко предавање - како некаква едновремено и потврда и пародија на Лакан - на суштества што се нарекуваат глувци!)
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Тој го прикажува она што ние го правиме, монадата како компјутерски екран, без прозори, поврзан дел.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
(И Јаже беше сличен обид, но од други причини: Хичкок се обиде да го реши проблемот на пренесување на театарска претстава на екран) .
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
